مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: بررسی سطح هورمون استرادیول در سرم خانم های تحت درمان با داروهای محریک تخمک گذاری به منظور اطمینان از وجود میزان مناسب این هورمون جهت دست یافتن به تعداد کافی تخمک در فرآیند درمان ناباروری و همچنین جلوگیری از بروز عوارض سندرم تحریک بیش از حد تخمدان، امری مهم و ضروری می باشد. در موارد بالا بودن هورمون استرادیول، روش های معمول، توانایی اندازه گیری غلظت واقعی مولکول هورمون را ندارند. بررسی میزان حساسیت روشالایزا برای اندازه گیری هورمون استرادیول و تعیین محدوده قابل اطمینان برای این آزمایش، هدف این مطالعه می‌باشد.

روش کار: در این مطالعه مقطعی (Cross-Sectional)، تعداد 132 خانم که برای درمان ناباروی به مرکز فوق تخصصی درمان ناباروری ابن سینا مراجعه نموده و با دارو های محرک تخمک گذاری، تحریک شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه از کیت استرادیول الایزا DRG ساخت کشور آلمان استفاده شد. با توجه به شرایط مراجعینی که مورد مطالعه قرار گرفتند، میزان استرادیول سرم آنها بالاتر از Pg/ml 200 بود. جهت بررسی میزان خطی بودن این روش، نمونه سرم تمام این بیماران با نسبت 1:4 رقیق شد و با استفاده از نرم افزار Excel و رسم نمودار مقایسه شدند.

یافته‌ها: مشاهده شد که با افزایش غلظت استرادیول بیش از Pg/ml2000، اختلاف بین نمودار مستقیم و رقیق شده افزایش می یابد و اصطلاحاً خطی بودن نمودار روش بدون ر قت از بین می رود.

 نتیجه‌گیری: در غلظت‌های استرادیول سرمی بیش از Pg/ml 2000 نیاز به رقیق نمودن نمونه‌ها می باشد و نتایج روش بدون رقت قابل اعتماد نخواهد بود. این موضوع باید در آزمایشگاه های مراکز درمان ناباروری و یا حتی آزمایشگاه های دیگر نیز مورد توجه قرار گیرد که میزان خطی بودن روش های مورد استفاده مشخص گردد تا در هنگام مواجهه با مقادیر بالاتر، رقیق سازی صورت گیرد.