جلد 10، شماره 38 - ( 12-1382 )                   جلد 10 شماره 38 صفحات 961-957 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Naser Nejad S, Hassani V, Farahini H, Hosseini Gohari L, Fani M, Mohaghegh Dolat Abadi M et al . COMPARISON OF ISOFLURANE-PROPOFOL & ISOFLURANE-THIOPENTAL EFFECTS ON PLASMA NOREPINEPHRINE LEVEL FOLLOWING PAINFUL STIMULUS AT EQUAL ANESTHESIA DEPTH. RJMS 2004; 10 (38) :957-961
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-249-fa.html
ناصرنژاد شهرام، حسنی ولی‌ا…، فراهینی حسین، حسینی گوهری لادن، فانی مهدی، محقق دولت‌آبادی محمودرضا و همکاران.. مقایسه اثرات ایزوفلوران ـ پروپوفول و ایزوفلوران ـ تیوپنتال بر سطح نوراپی‌نفرین پلاسما به دنبال تحریک دردناک در عمق بیهوشی یکسان . مجله علوم پزشکی رازی. 1382; 10 (38) :957-961

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-249-fa.html


چکیده:   (9012 مشاهده)

پاسخ‌های بدن بیماران نسبت به تحریکات مختلف با تغییرات وسیع فیزیولوژیک در بدن همراه است. یکی از واکنش‌های مهم بدن، آزادسازی کاتکول آمین‌ها به خصوص نوراپی‌نفرین می‌باشد که می‌تواند تغییرات پاتوفیزیولوژیکی در بدن ایجاد نماید. در این مطالعه با ایجاد عمق مناسب بیهوشی تحت مانیتورینگ BIS (مانیتورینگ عمق بیهوشی) و استفاده از اثر داروهای مختلف در القا و نگه‌داری بیهوشی، تغییرات سطح نوراپی‌نفرین پلاسما مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از 2 داروی تیوپنتال و پروپوفول برای القا و ایزوفلوران برای نگه‌داری بیهوشی استفاده شد و سطح نوراپی‌نفرین به دنبال تحریکات دردناک خاص، اندازه‌گیری گردید. در این مطالعه 60 بیمار در محدوده سنی 45-15 سال که برای جراحی انتخابی ترمیم رباط قدامی زانو انتخاب شده بودند و بیماری زمینه‌ای نداشتند به صورت اتفاقی در 2 گروه( I ، II ) قرار گرفته و بررسی شدند. عمق بیهوشی بیماران با مانیتورینگ BIS سنجیده شد. برای تمام بیماران میدازولام وریدی تا رسیدن BIS به حد 70 تزریق گردید و نمونه وریدی جهت تعیین سطح نوراپی‌نفرین پایه گرفته شد سپس در گروه I تیوپنتال و در گروه II پروپوفول تا رسیدن BIS به 40 تجویز گردید. در مرحله بعد 3 میکروگرم به ازای کیلوگرم فنتانیل جهت ایجاد بی‌دردی و 5/0 میلی‌گرم به ازای کیلوگرم آتراکوریوم جهت تسهیل لوله‌گذاری تراشه به هر گروه داده شد. لوله‌گذاری تراشه حداکثر در مدت 15 ثانیه صورت می‌گرفت و افرادی که لوله‌گذاری مشکل یا طولانی داشتند از مطالعه حذف می‌شدند. سه دقیقه پس از لوله‌گذاری جهت اندازه‌گیری نوراپی‌نفرین، از بیمار نمونه خون وریدی گرفته می‌شد. در مرحله نگه‌داری بیهوشی برای تمام بیماران، ایزوفلوران در محدوده 2/1% تجویز می‌گردید که پس از ثابت شدن عمق بیهوشی در بیمار(40= BIS )، اجازه برش جراحی پوستی در عمل ترمیم ACL داده می‌شد و 3 دقیقه بعد نمونه خون وریدی برای تعیین سطح نوراپی‌نفرین گرفته می‌شد. به این ترتیب سطح نوراپی‌نفرین پایه پلاسما، پس از لارنگوسکوپی و پس از تجویز ایزوفلوران و برش جراحی توسط روش ELISA اندازه‌گیری می‌گردید. نتایج به دست آمده سطح نوراپی‌نفرین پایه را در گروهی که پروپوفول دریافت کرده بودند113/0+245/0 میکروگرم در دسی‌لیتر(میانگین ± انحراف معیار) و در گروه تیوپنتال 105/0 ± 210/0 میکروگرم در دسی‌لیتر(225/0= Pvalue ) نشان داد. سطح نوراپی‌نفرین پس از لارنگوسکوپی در گروه پروپوفول 125/0 ± 236/0 میکروگرم در دسی‌لیتر و در گروه تیوپنتال 118/0 ± 216/0 میکروگرم در دسی‌لیتر(534= Pvalue ) و پس از برش جراحی و دریافت ایزوفلوران در گروه پروپوفول 102/0 ± 229/0 میکروگرم در دسی‌لیتر و در گروه تیوپنتال 128/0 ± 223/0 میکروگرم در دسی‌لیتر(716/0= Pvalue ) به دست آمد. با توجه به این نتایج می‌توان گفت که از نظر تغییرات سطح نوراپی‌نفرین تفاوت معنی‌داری در 2 گروه پروپوفول وتیوپنتال و ایزوفلوران وجود ندارد.

متن کامل [PDF 212 kb]   (2233 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: بیهوشی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb