BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-236-fa.html
براساس تعدادی از مطالعات، به کار بردن ویتامین 12 B موجب از بین رفتن علائم عصبی در بیماران دیابتی می‌شود. با توجه به این مطلب که درمان علامتی در پزشکی مطلوب نیست، محققان این طرح بر آن شدند تا مطالعه‌ای را جهت یافتن مکانیسم‌های مربوط به این بهبودی و مقایسه سطح ویتامین 12 B در بیماران دیابتی خوب کنترل شده با بیماران دیابتی بد کنترل شده انجام دهند. دیابت، شایع‌ترین بیماری متابولیک است که با عوارض سیستمیک خود شامل ضعف ایمنی، نوروپاتی، واسکولوپاتی، مشکلات سیستم قلبی عروقی، کلیوی، پوست و غیره، اثرات جسمی و روانی عمده‌ای در بیماران بر جای می‌گذارد. این عوارض موجب افزایش هزینه‌های مربوط به درمان، رفع عوارض وکاهش نیروی مفید کار به طور مستقیم و غیرمستقیم می‌شود بنابراین نتایج احتمالی مطالعه حاضر بسیار کارا و باصرفه خواهد بود. از سوی دیگر دانستن این واقعیت می‌تواند منجر به اجرای برنامه‌های پیش‌گیرانه گردد که با کیفیت‌تر، باصرفه‌تر و مقدم بر درمان می‌باشد. این مطالعه مقطعی روی 98 بیمار مراجعه کننده به درمانگاه غدد بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) انجام شد که طی آن پس از گرفتن شرح حال و معاینه بالینی یک نمونه خون جهت اندازه‌گیری ویتامین 12 B و هموگلوبین c 1 A از بیماران گرفته شده و سطح ویتامین 12 B در افراد خوب و بد کنترل شده مقایسه می‌گردید. برای تجزیه و تحلیل نتایج از نرم‌افزار SPSS استفاده شد. براساس نتایج به دست آمده میانگین سنی افراد مورد پژوهش 4 ± 5/58 سال بود و 55 نفر(1/56%) زن بودند. شایع‌ترین علائم و نشانه‌ها عبارت بودند از: نوروپاتی دستکش و جوراب، پرادراری، شب‌ادراری( nocturia )، رتینوپاتی، پرنوشی، آمبلیوپی، کاهش وزن، پارستزی دیستال، از بین رفتن حس لامسه یا ارتعاش و نفروپاتی. میانگین سطح ویتامین 12 B در گروهی که دیابت آن‌ها خوب کنترل شده بود با افراد بد کنترل شده، اختلاف آماری معنی‌داری نداشت. همان گونه که انتظار می‌رفت، نوروپاتی، پرادراری، پرنوشی و رتینوپاتی از شایع‌ترین علائم بوده‌اند. وجود رتینوپاتی در 4/43% موارد نیز نکته قابل توجهی می‌باشد که شاید علت آن بالا بودن متوسط زمان ابتلای این افراد از زمان تشخیص دیابت(10سال) باشد. در منابع مختلف نیز به این مطلب اشاره شده است که خطر عوارض مزمن دیابت با طول مدت هیپرگلیسمی افزایش‌می‌یابد. تا کنون مصرف ناکافی ویتامین 12 B به عنوان عامل خطر برای کمبود ویتامین 12 B شناخته نشده است. مکمل‌های کوبالامین، ارزان قیمت و غیرسمی بوده و چنانچه زود شروع شوند، از تاثیرات غیر قابل برگشت عصبی جلوگیری خواهد شد اما با توجه به شیوع کم نقص ویتامین 12 B در افراد مبتلا به دیابت نوع دو تجویز پیش‌گیرانه ویتامین 12 B به تمام مبتلایان به دیابت نوع دو، پیشنهاد نمی‌شود بنابراین طرح‌های با حجم نمونه بالا، چند مرکزی و کنترل شده جهت شناسایی افرادی که در معرض خطر بیش‌تری از نظر نقص سطح ویتامین 12 B هستند ضروری به نظر می‌رسد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
