مجله علوم پزشکی رازی

تغییرات فیبروکیستیک پستان از شایع‌ترین گرفتاری‌های پستان بوده و شیوع آن تا 59% گزارش شده است. عامل اساسی در ایجاد این تغییرات، عدم تعادل هورمونی و سن شایع آن 40-20 سالگی می‌باشد. شایع‌ترین علائم بالینی آن عبارت است از: توده قابل لمس، تراک‌ها و کلسیفیکاسیون در ماموگرافی و ترشح شیر از نوک پستان. از نظر آسیب‌شناسی تغییرات متعددی ممکن است وجود داشته باشد که مهم‌ترین آن‌ها فیبروز آدنوز و کیست می‌باشد. تغییرات مستعد کننده بدخیمی به عنوان بیماری پرولیفراتیو در نظر گرفته می‌شود. در این مطالعه شیوع تغییرات فیبرو کیستیک در نمونه‌های بافتی ماموپلاستی که از سال 1373 لغایت 1381 به بخش آسیب‌شناسی بیمارستان حضرت فاطمه ارسال شده بود، مورد بررسی قرار گرفت. هدف از این تحقیق بررسی تغییرات فیبروکیستیک در خانم‌هایی بود که هیچ گونه علامتی به نفع بیماری پستان نداشتند و تنها جهت عمل زیبایی جراحی شده بودند. تمام نمونه‌ها توسط یک آسیب‌شناس مورد مطالعه قرار گرفت. اهمیت این مطالعه در نشان دادن شیوع بالای این تغییرات و عدم اشتباه در تشخیص آن از بدخیمی‌های پستان می‌باشد. در این مطالعه پرونده‌های آسیب‌شناسی مربوط به این بیماران در بیمارستان حضرت فاطمه در سال‌های ذکر شده بررسی گردید و مشاهده شد که از 83 مورد نمونه ماموپلاستی فرستاده شده به بخش آسیب‌شناسی، 39 مورد دارای تغییرات فیبروکیستیک می‌باشند(47%). بیماران در محدوده سنی 32 تا 57 سال با متوسط سنی 42 سال بودند. مطالعه انجام شده در این زمینه به سهم خود منحصر به فرد می‌باشد.