مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف: افزایش شیوع عفونت‌های قارچی مهاجم طی دو دهه گذشته از طرفی و تعداد محدود دارو های ضد قارچی موثر برای درمان آن‌ها از طرف دیگر، نیاز به کشف داروهای جدید را تشدید می‌کند. امروزه داروهای موجود سبب افزایش مقاومت شده‌اند. هدف این بررسی اثر داروهای ضد قارچی جدید از مشتقات ایمیدازول با روش رنگ سنجی در مقایسه با روش میکرو دایلوشن ( Micro Dillution ) می‌باشد.

  روش کار: این پژوهش یک مطالعه تجربی بود که در آن به بررسی اثرات ضد قارچی مشتقات جدید ایمیدازول در مقابل داروهای متداول ضد قارچی مایکونازول، کلوتریمازول و فلوکونازول بر روی سوش‌های استاندارد کاندیدا آلبیکنس ( Candida Albicans )، ساکارومایسس سرویسیه Saccharomyces cervisiae) )، آسپرژیلوس نایجر ( Aspergillus niger ( و میکروسپوروم جیپسیوم (Microsporum gypseum) با روش رنگ سنجی پرداختیم و نتایج آن را با روش میکرودایلوشن براث Broth Micro Dillution) ) مقایسه کردیم.

  یافته‌ها: ترکیبات 2- هیدروکسی فناسیل آزول و 2- هیدروکسی فناسیل آزولیوم تعیین کننده یک کلاس جدید از عوامل آزولی ( Azole ) ضد قارچی با یک طیف فعالیتی قابل قبول می باشند و روش رنگ سنجی یک روش میکروتیتر ساده ) (Simple microtiter method برای تعیین حساسیت سوش‌های قارچی (سوش استاندارد کاندیدا آلبی کانس (PTCC 5027) - ساکارو مایسس سرویسیه (PTCC 5177) - آسپوژیلوس نایجر (PTCC 5012) - میکروسپوروم جیپسئوم (PTCC 5070) در مقابل عوامل ضد قارچی می باشد.

  نتیجه‌گیری: طبق نتایج بدست آمده، بیشتر مشتقات در عملکرد ضد قارچی بر روی قارچ‌های تست شده، اثرقابل توجهی نشان دادند که MIC ( minimum inhibitory concentration ) آن‌ها در دامنه25/0-32میکروگرم بر میلی لیتر در مقایسه با داروی استاندارد فلوکونازول بود.