مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف: قلیان کشیدن به عنوان یک معضل بهداشتی رو به گسترش در بسیاری از نقاط جهان و از جمله ایران شناخته شده است و عوارض مضر آن توجه جامعه پزشکی را به خود جلب نموده است. هدف مطالعه حاضر تعیین عوامل موثر بر مصرف قلیان از دیدگاه دانشجویان پسر ساکن در خوابگاه‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1390 می‌باشد.

  روش کار: مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی می‌باشد. روش کار به این صورت است که پس از تهیه پرسشنامه خودساخته و بررسی روایی و پایایی آن، 162 دانشجوی پسر ساکن در خوابگاه‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران , به صورت نمونه گیری چند مرحله‌ای انتخاب و پرسشنامه‌های خودساخته توسط آن ها تکمیل شد. سپس داده‌های جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS و آزمون‌های کای دو (Chi-Square) و تی مستقل (Independent sample T- test) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد که 29 درصد افراد مورد مطالعه قلیان می‌کشیدند. مهم ترین عوامل موثر بر مصرف قلیان از دیدگاه این دانشجویان به ترتیب شامل پر کردن اوقات فراغت، مقرون به صرفه بودن، کاهش اضطراب،‌ رفع خستگی، دسترسی به قلیان و داشتن دوستان قلیانی بود.

  نتیجه گیری: طراحی فعالیت های چند جانبه جهت پر کردن اوقات فراغت دانشجویان خوابگاهی مانند ترویج ورزش، آموزش روش های حل مساله برای کاهش اضطراب و خستگی و یادگیری مهارت های نه گفتن در برابر تقاضای دوستان برای کشیدن قلیان، می تواند به کاهش میزان کشیدن قلیان در این گروه منجر شود.