مجله علوم پزشکی رازی

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

    از آنجائیکه بیماران مبتلا به بدخیمیهای خونی و بعضی از تومورهای توپر(Solid)، به دنبال بیماری زمینه‌ای یا شیمی‌درمانی با رژیمهای میلوتوکسیک دچار افت شدید تعداد نوتروفیلها به مدت طولانی می‌شوند، اغلب بیماران مستعد ابتلا به عفونتهای خطرناک و تهدید کننده حیات می‌گردند. با تجویز آنتی‌بیوتیکهای مناسب در ابتدا به صورت تجربی و سپس براساس تشخیص میکروارگانیسم می‌توان بسیاری از این عفونتها را کنترل کرده و مرگ و میر ناشی از آن را به میزان حداقل کاهش داد. ترکیب و تنوع آنتی‌بیوتیکی بسیار زیاد است بطوری که می‌توان به جای یک رژیم رایج از رژیمهای دیگر که کمتر مورد توجه پزشکان در کلینیک قرار گرفته است استفاده کرد. در این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی (Randomized Clinical trial) با هدف تعیین ارزش درمانی رژیم ترکیبی پی‌پراسیلین + آمیکاسین در مقایسه با رژیم شایع یعنی سفتازیدیم + آمیکاسین صورت گرفت و طی آن 73 بیمار در 2 گروه تقریباً مساوی تحت درمان با 2 رژیم آنتی‌بیوتیکی قرار گرفتند. گروه اول سفتازیدیم و آمیکاسین و  گروه دوم پی‌پراسیلین و آمیکاسین دریافت کردند. معیار پاسخ به درمان قطع یا کاهش تب در 48 تا 72 ساعت پس از شروع رژیم آنتی‌بیوتیکی اولیه در بیمار بود. از 37 بیمار در گروه تحت درمان با سفتازیدیم و آمیکاسین، 27 نفر(73%) و از 36 بیمار گروه تحت درمان با پی‌پراسیلین و آمیکاسین 23 نفر(9/63%) به درمان پاسخ دادند که در کل از نظر آماری تفاوت معنی‌داری بین پاسخ به درمان در 2 گروه مورد مطالعه دیده نشد. در مجموع پاسخ به درمان اولیه (Initial treatment) بدون نیاز به تغییر رژیم در 50 نفر از 73 نفر(5/68%) مشاهده شد. با توجه به نتایــج فوق می‌توان پیشنهاد کرد که در درمان اولیه تب در بیماران نوتروپنیک، با در نظر گرفتن شرایط کلینیکی، سن و بیماریهای زمینه‌ای همراه، از رژیم پی‌پراسیلین به اضافه آمیکاسین نیز می‌توان استفاده نمود

واژه‌های کلیدی: 1 – تب و نوتروپنی، 2 – پی‌پراسیلین، 3 – سفتازیدیم، 4 – آمیکاسین

متن کامل [PDF 168 kb]   (3062 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---