مجله علوم پزشکی رازی

تومورهای مغزی دومین بدخیمی شایع بعد از لوسمی در سنین زیر 15 سال است که شکل متاستاتیک آن در بچه‌ها نادر می‌باشد. با توجه به این امر مطالعه‌ای روی 100 بیمار مبتلا به تومور مغزی مراجعه کننده به بیمارستان حضرت علی اصغر در سالهای 79-1369 انجام شد و طی آن اطلاعات مربوط به نوع آسیب‌شناسی، روش درمان و طول عمر 5 ساله بیماران جمع‌آوری شد تا در جهت درمان و پیگیری بیماران کمک کننده باشد. روش مطالعه cross-sectional بود و اطلاعات به دست آمده توسط نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این بررسی پرسشنامه‌ای شامل سن، شیوع بیماری، نوع آسیب‌شناسی، علائم بیماری و عوارض عصبی، پاسخ به درمان و میزان بهبودی کامل تکمیل شد که براساس اطلاعات به دست آمده، سن شروع علائم 83/0 ± 22/6 سال و نسبت پسر به دختر 12/1 بود(47% دختر و 53% پسر). از نظر آسیب‌شناسی در 47% موارد تومور مدولوبلاستوما، در 18% موارد اپاندیموما، 9% آستروسیتومای مخچه، 63% اینفراتنتوریال و 33% سوپراتنتوریال گزارش شد. علائم بالینی شامل سر درد(50%)، استفراغ(54%) و علائم عصبی(زیر 5%) بود. تابلوی خاص علائم موضعی عصبی شامل همی‌پارزی(9%)، تشنج(12%)، تغییر خلق و خوی(10%) و آتاکسی(22%) است. از نظر درمانی 70% بیماران روشهای جراحی، رادیوتراپی و شیمی درمانی را با هم تجربه کرده بودند، جراحی به تنهایی 7% و جراحی و رادیوتراپی 13% و جراحی و شیمی‌درمانی 9% موارد را تشکیل می‌دادند. عوارض بعد از درمان به صورت عوارض عصبی(52%) و طول عمر 5 ساله 15% بوده است. از نظر تشخیصی، در 78% موارد سی‌تی‌اسکن و 3% موارد MRI ابزار کمکی بود. 22% از کل بیماران در قید حیات نبوده و 11% زنده بودند. از 40% آنها به علل مختلف مانند نداشتن آدرس اطلاعی در دست نیست و 27% نیز هنوز 5 سال از شروع درمان آنها نگذشته است.