زمینه و هدف : نوروپاتی های محیطی و مرکزی یکی از مهمترین عوارض ابتلا به دیابت شیرین می باشد، تاکنون مکانیسم های دقیق سلولی و مولکولی نوروتوکسیسیتی ناشی از افزایش گلوکز مشخص نگردیده است. در تحقیقات سال های اخیر به نقش رادیکال های آزاد به عنوان یکی از دلایل نوروپاتی های دیابتیک توجه شده است. بر این مبنا استفاده از آنتی اکسیدان ها یکی از گزینه های درمانی برای جلوگیری از آسیب های ناشی از عوامل استرس اکسیداتیو مانند افزایش گلوکز می باشد. در تحقیق حاضر اثرآنتی اکسیدانی عصاره تام و فلاو نوییدی گیاه سس با نام علمی Cuscuta lehmanniana Bunge ، که گیاه انگلی بومی ایران می باشد ، برسلولهای 12 PC تحت تیمار با افزایش گلوکز به عنوان مدل سلولی نوروپاتی دیابتیک استفاده گردید.
روش کار : در تحقیق حاضر از سلول های رده 12 PC در محیط کشت با افزایش گلوکز به عنوان القا مدل سلولی نوروپاتی دیابتیک استفاده گردیده است.از گیاه سس، پس از جمع آوری عصاره تام و فلاونوییدی تهیه گردید. فعالیت به دام اندازی رادیکال های آزاد عصاره های گیاه به روش (2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl) DPPH و سپس اثر عصاره تام و فلاو نوییدی بر روی سلول های 12 PC تحت افزایش گلوکز با استفاده از تست MTT ، رنگ آمیزی هسته ای PI-Annexin و وسترن بلاتینگ ( Western blot ) برای پروتئین پروآپوپتوتیک Bax مورد مطالعه قرار گرفت .
یافته ها : نتایج DPPH نشان داد که عصاره تام و فلاو نوییدی گیاه سس دارای خاصیت به دام اندازی رادیکال های آزاد می باشند. پس از به کار بردن عصاره فلاو نوییدی با غلظت µg/ml 50 رادیکال های آزاد نسبت به گروه کنترل، 45/70% کاهش نشان داده اند . نتایج تست MTT هم چنین نشان داد که عصاره تام گیاه در غلظت 100µg/ml و عصاره فلاو نوییدی با غلظت 50µg/ml توان حیاتی سلول ها را به ترتیب 70 و 83% افزایش داده است. رنگ آمیزی Annexin نشان داد که تعداد سلول های آپوپتوتیک در مقایسه با گروه کنترل از 2/38% به 8/15% کاهش یافته است، سنجش وسترن بلاتینگ هم چنین نشان دهنده کاهش معنی دار بیان پروتئین پروآپوپتوتیک Bax متعاقب استفاده از عصاره تام و فلاونوییدی می باشد.
نتیجه گیری: بر اساس یافته های این تحقیق عصاره تام و فلاونوییدی گیاه سس دارای خاصیت نوروپروتکتیو در برابر افزایش گلوکز در محیط کشت می باشند، به نظر می رسد خواص درمانی این گیاه بتواند در کنترل و یا کاهش نوروپاتی های دیابتیک موثر واقع گردد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |