مجله علوم پزشکی رازی

  در ضمن شیمی درمانی بیماران،بطور تجربی دریافتیم که تهوع و استفراغ ناشیاز داروهای شیمی درمانی تحت

  شرایطی با دوز کم متوکلو پرو ماید،به خوبی قابل کنترل می باشد.براساس مشاهده بالینی،مطالعه ای روی 42 بیمار

  (سایکلو فسفا ید،ادریامایسین و سیس پلاتین) به صورت اینده گر cap مبتلا به سرطان ریه تحت درمان داروئی

  طی یک سال(1374-1373)انجام گرفت. بیماران اتفاقی انتخاب ،و از نظر بالینی و ازمایشگاهی چنان برگیزه

  شدند که هیچگونه نشانه ای از بیماریهای گوارشی،کبدی ویا عصبی نداشنه وتحت درمان داروهای ارام بخش نباشند

  متوکلوپروماید به مقدار 0.4-0.3میلی گرم بر حسب یک کیلوگرم وزن بدن بیمار ،15-10 دقیقه قبل و بعد از

  شیمی درمانی تزریق و طی48-24 ساعت بعد از پایان ان،متوکلو پرومید به مقدار 10 میلی گرم خوراکی هر 8سا عت

  ادامه داده شد.در این مدت بیمار از نظر علائم تهوع واستفراغ تحت مراقبت کامل قرار گرفته و هر گونه علامتی

  یادداشت گردید.نتیجه ای که از این مطالعه بدست امد بود که تهوع . استفراغ ناشی از شیمی درمانی تقریبا در 95

  در صد بیماران مورد بررسی تحت کنترل درامد. ضمنا این مطالعه با مطالعاتی که در سال های1987،1991،1995 به

  به ترتیب محقق ایتالیائی بوده است.

  نتیجه اینکه تهوع و استفراغ ناشی از داروهای شیمی درمانی با دوزکم متو کلو پرو ماید و تمهیداتی که به عمل می اید

  قابل کنترل است لذا با این روش درمانی می توان از پیدایش عوارض نا خواسته دارو های ضد استفراغ که با مقادیر

  زیاد مصرف می شوند و همچنیناز صرف هزینه های گزاف جلو گیری به عمل اورد.