مجله علوم پزشکی رازی

  در طی 20 سال گذشته استئوتومی انتهای فوقانی ران به فراموشی سپرده شد چرا که بسیاری از جراحان ارتوپد بر

  این عقیده اند که تعویض کامل مفصل ران تنها راه درمان یک آرتریت مفصل ران می باشد.

  معایب ذکر شده برای استئوتومی انتهای فوقانی ران شامل عدم اطمینان از نتیجه عمل، توانبخشی طولانی بعد از

  عمل-بهبود اندک در حرکات مفصل و به عقیده برخی از مولفین دشوار بودن انجام عمل تعویض کامل مفصل ران بعدی

  نیز می باشد. با این حال با توجه به عوارض دراز مدت تعویض کامل مفصل ران با سیمان در جوانان و نیز در برخی از

  بیماران پیر باید مجددا به استئوتومی التهاب فوقانی ران فکر کرد، چه انجام این عمل در هر دو گروه از این بیماران درد

  را بخوبی تخفیف می دهد.

  کاربرد استئوتومی وقتی است که بیمار همکاری لازم را داشته باشد و نیز مفصل ران دارای حرکات مفصلی قابل

  و(50-30درجه) (ADD) قبول باشد. اگر در زیر بیهوشی عمومی حرکات پاسیو مفصل ران کمتر از 15 درجه ادکسیون

  فلکسیون باشد معمولا استئوتومی کاربرد ندارد زیرا خطر آنکیلوز بعدی مفصل وجود دارد و در این موارد باید به بیمار

  خاطر نشان نمود که عمل جراحی به تعویض کامل مفصل منتهی می شود. استئوتومی بندرت دامنه حرکات مفصلی را

  افزایش می دهد و بنابراین در بیمارانی که دامنه حرکات مفصلی آنها محدود است کاربرد ندارد. اهداف اصلی استئوتومی

  عبارتست از :

  1-از بین رفتن یا کاهش درد

  2-کاهش فشار وارده به مفصل

  Weight - Bearing 3-حفظ شکل افقی سطح 

  کمتر یا بیشتر از حد W-B این اهداف از طریق انجام یک استئوتومی انتهای فوقانی ران بدست می آید اما اگر سطح

  معمول افقی شود نیاز به یک استئوتومی تکمیلی لگن یا استابولوم نیز پیدا نخواهد کرد.

  در استئوآرتریت پیشرفته سوپرلاترال نیاز است. در استئوآرتریت مدیال مفصل ران یک والگوس استئوتومی

  زمانی که سر فمور هنوز کروی است کاریرد دارد ولی واروس استئوتومی در استئوآرتریت مدیال کاربرد ندارد. زیرا

  سطح افقی نیروها را افزایش می دهد و با افزایش عدم تعادل نیروها همراه است.

  یک واروس استئوتومی نیروهای عمودی وارده به مفصل ران را کاهش داده و Concentric در استئوآرتریت نوع 

  آن را بهبود می بخشد.

  والگوس استئوتومی محور مکانیکی مفصل ران را به لاترال برده بطوری که سبب عبور این محور از کمپارتمان لاترال

  زانو می شود، لذا برای جبران این اثر باید شفت فمور را در حین استئوتومی به لاترال جابجا کرد. اما واروس استئوتومی

  اثر معکوس داشته و جابجایی معکوس نیز احتیاج دارد.