مجله علوم پزشکی رازی

  آسیب حاد سر از علل شایع مراجع به بخش اورژانس مراکز درمانی می باشد. دو عارضه مهم این آسیب، هماتوم ساب دورال (sub dural hematoma SDH) و هماتوم اپیدورال (Epi dural hematoma EDH) می باشند که بطور عمده جهت تشخیص آنها از سی تی اسکن (CT scan) استفاده می شود. افتراق این دو نوع هماتوم از یکدیگر اهمیت زیادی دارد و قدرت افتراق سی تی اسکن در این دو مورد، از نظر مراجع مختلف، همواره مورد بحث و اختلاف نظر بوده است.

  این مطالعه توصیفی تحلیلی به منظور بررسی قدرت سی تی اسکن در تشخیص DH,SDH نیز افتراق آنها از یکدیگر، با استفاده از اطلاعات موجود در پرونده بیماران مراجعه کننده به بخش سی تی اسکن دو بیمارستان شهدای تجریش و امام حسین (ع) تهران، با تشخیص اولیه SDH یا EDH طی سال 1378 انجام گرفت. نتایج حاصل از تفسیر یافته های سی تی اسکن یا نتایج تشخیصی حاصل ازعمل جراحی مقایسه گردید.

  در این تحقیق، 80 نفر که نیمی مبتلا به SDH و نیمی مبتلا به EDH بودند مورد بررسی قرار گرفتند حداقل سن بیماران 14 سال حداکثر سن 80 سال و میانگین سنی 5/32 سال با انحراف معیار 9/17 بود. نتایج نشان داد که سی تی اسکن برای تشخیص و افتراق این دو نوع هماتوم دارای حساسیت بالایی است. تفاوت معنی داری بین نتایج سی تی اسکن و نتایج تشخیصی حاصل از جراحی مشاهده نشد.

  همچنین استفاده از معیار شکل ضایعه ( محدب الطرفین در EDH و هلالی در SDH ) و وسعت ضایعه ( محدود به درز Suture در EDH و فراتر از درز در SDH ) برای این دو نوع هماتوم با ارزش بوده دارای حساسیت قابل قبولی می باشد، لیکن معیار وجود شکستگی همراه ( در مورد SDH ) و وجود ضایعه مغزی همراه در مورد SDH دارای حساسیت لازم نمی باشد.