مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف : عفونت مجاری ادراری دومین عفونت شایع در انسان می باشد و عمده ترین باکتری های عامل عفونت ادراری اشرشیاکلی و کلبسیلا پنومونیه می باشند؛ این باکتری ها از جمله پاتوژن های فرصت طلب و عامل عفونت بیمارستانی محسوب می گردند. شیوع ESBLs ( b -لاکتامازهای وسیع الطیف) در باکتری های پاتوژن منجر به گسترش مقاومت های آنتی بیوتیکی و مرگ و میر در بیماران می گردد. مهم ترین راه کنترل سویه های مولد ESBLs ، استفاده از روش های استاندارد شناسایی ESBLs می باشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی و مقایسه شیوع ESBLs در سویه های اشرشیاکلی و کلبسیلا پنومونیه جداسازی شده از بیماران بستری و سرپایی مبتلا به عفونت های ادراری در مراکز منتخب اصفهان بوده است.

  روش کار : این مطالعه آزمایشگاهی و توصیفی در سال های 89-1388 در بیمارستان های الزهرا،‌ شریعتی، کاشانی و آزمایشگاه های رفرانس و مهدیه در اصفهان انجام گرفت. برای این منظور بر اساس فرمول حجم نمونه به طور تصادفی 378 نمونه از عفونت های ادراری بررسی گردید، شناسایی باکتری‌ها بر اساس روش های میکروبیولوژیک و بررسی تولید ESBLs با آزمون های غربال گری و تاییدی انجام گرفت. داده های مطالعه پس از جمع آوری وارد نرم‌افزار Whonet 5.4 شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. از آزمون Chi Square جهت بررسی ارتباط بین متغیر های کیفی استفاده گردید.

  یافته ‌ ها : از 378 نمونه، 167 باکتری از عفونت های ادراری بستری و 211 باکتری از عفونت های ادراری سرپایی، مورد بررسی قرار گرفت. فراوانی سویه‌های اشرشیاکلی در نمونه های بستری و سرپایی به ترتیب 52% و 64%، فراوانی سویه های کلبسیلا پنومونیه در نمونه های بستری و سرپایی به ترتیب 64% و 22%، فراوانی ESBLs در سویه های اشرشیاکلی در نمونه های بستری و سرپایی به ترتیب 58% و 17% و در سویه‌های کلبسیلا پنومونیه در نمونه های بستری و سرپایی به ترتیب 64% و 22% بوده است.

  نتیجه‌گیری : نتایج حاکی از فراوانی عفونت های ادراری، همچنین شیوع گسترده ESBL در باکتری های جداسازی شده از بیماران بستری در مقایسه با بیماران سرپایی بوده است که این امر بیان‌گر انتشار گسترده سویه های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک ها در بیمارستان‌ها می‌باشد.