مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف: عوارض و پیامدهای ناگوار در حاملگی مانند پره‌اکلامپسی، زایمان زودرس، پارگی زودرس کیسه آب و کاهش رشد جنین (Intra Uterine Growth Restriction -IUGR) از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند و یافتن راهی برای پیش‌بینی این عوارض همواره مورد توجه بوده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی پیامد حاملگی در نولی پارهایی است که در اواخر تریمستر دوم حاملگی میکروآلبومینوری دارند.

  روش کار: مطالعه به صورت آینده نگر بر روی 490 زن نولی پار صورت گرفت که در انتهای سه ماهه دوم بارداری بودند. در کلیه بیماران آزمایش ادرار انجام شد و میزان آلبومین و نیز میزان کراتینین محاسبه شده و بر اساس نسبت به دست آمده بیماران در سه گروه قرار گرفتند. بر اساس میزان میکروآلبومینوری به سه گروه میکروآلبومینوری خفیف، متوسط و شدید تقسیم شدند. سپس بیماران تا انتهای بارداری دنبال شده و از نظر بروز زایمان زودرس، پره‌اکلامپسی، پارگی زودرس کیسه آب (Premature Rupture Of Membrane-PROM) ومحدودیت رشد جنین (IUGR) با یکدیگر مقایسه گردیدند. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم‌افزار‌ آماری SPSS V.15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و از تست های t-test و کای دو استفاده گردید. p value کمتر از 05/. معنی دار در نظر گرفته شد.

  یافته ها: بین دو گروه مورد (مبتلا به میکروآلبومینوری ) و گروه شاهد (بدون میکروآلبومینوری) از نظر سن، BMI و سن حاملگی در موقع نمونه گیری تفاوت معنی دار وجود نداشت. زایمان زودرس {21 نفر (26/55%) در مقابل 65 نفر (38/14%)، 001/0 p= }، پره اکلامپسی {19 مورد (50%) در مقابل 39 نفر (62/8%)، 001/0 p= }، IUGR {15 مورد (47/39%) در مقابل 30 مورد (63/6%)، 001/0 p= } و PROM {11 مورد (94/28%) در مقابل 47 مورد (39/10%)،001/0 p= } در گروه مورد بیشتر از گروه کنترل بود، ولی دیابت حاملگی تفاوت معنی‌دار بین دو گروه نشان نمی‌داد.

  نتیجه‌گیری: زایمان زودرس، پره‌اکلامپسی، IUGR و PROM در زنانی که در اواخر تریمستر دوم حاملگی میکروآلبومینوری دارند، بیشتر دیده می شَود.