مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: پر کاری غده تیروئید از بیماری‌های شایع و مهم غدد درون‌ریز بدن می‌باشد به طوری که در حال حاضر تعداد زیادی افراد در جهان به آن مبتلا بوده و بار اقتصادی زیادی را بر جوامع تحمل می‌کند. علت اصلی انجام مطالعه، این است که بر طبق مطالعات اپیدمیولوزیک و  شواهد و مقالات موجود پرکاری تیروئید بر متابولیسم ارگان‌های مختلف به خصوص عملکرد کلیه‌ها تأثیر به سزایی دارد و بررسی عملکرد کلیه‌ها نقش مهمی در دفع مواد زائد بدن داشته و می‌تواند از نظر بالینی مفید باشد. این مطالعه جهت ارزیابی عملکرد کلیه در بیماران مبتلا به پر کاری تیروئید و افراد سالم مراجعه کننده به آزمایشگاه بوعلی زنجان انجام شده است.

روش بررسی: در این مطالعه شاهد ـ موردی، شاخص‌های BUN و کراتی‌نین در دو گروه مبتلا به پرکاری تیروئید و افراد شاهد توسط روش کالریمتری مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته است. همچنین در هر دو گروه، آزمایش کامل ادرار انجام شد. 50 بیمار مبتلا به پرکاری تیروئید (اکثراً خانم و در محدوه سنی 66-26 سال) که مورد تأیید فوق تخصص غدد بودند با تعداد مساوی از گروه شاهد (اکثراً خانم و در محدوده 75-12 سال) مورد مقایسه قرار گرفتند. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون T مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: آنالیز آماری آزمون t نشان داد که غلظت BUN سرم در افراد سالم و در افراد مبتلا به پرکاری تیروئید ٤٩/٢±٨٩/١٤ تفاوت معنی‌داری نداشته است. ٣٤٨/٠P=، (٦٧/٠P+ در مردان و ٠٨/٠P= در زنان). در حالیکه غلظت کراتی‌نین سرم در افراد مبتلا به پرکاری تیروئید ١٦/٠±٥٦/٠ در مقایسه با افراد سالم ١٢/٠±٧٨/٠ در تمام گروه‌های سنی و جنسی معنی‌داری داشته است (٠٠٠١/٠P=).

نتیجه‌گیری: درافراد مبتلا به پرکاری تیروئید به دلیل افزایش برون ده قلبی و در نتیجه افزایش GFR و همچنین آتروفی عضلانی، غلظت کراتی نین سرم نسبت به افراد طبیعی کاهش معنی‌داری پیدا کرده است اما مقدار BUN  سرم در هر دو گروه اختلاف معنی‌داری نشان نمی‌دهد. در ضمن پرکاری تیروئید روی آزمایش کامل ادرار تاثیری نداشته است.