جلد 10، شماره 33 - ( 3-1382 )                   جلد 10 شماره 33 صفحات 15-9 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Barati M, Eshaghi M, Noori N. EVALUATION OF CORRELATION BETWEEN ESR AND CRP WITH OSTEOMYLITIS IN DIABETIC FOOT. RJMS 2003; 10 (33) :9-15
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-132-fa.html
براتی میترا، اسحاقی محمدعلی، نوری نازنین. بررسی ارتباط بین افزایش ESR و CRP با درگیری استخوان در عفونت پای دیابتی . مجله علوم پزشکی رازی. 1382; 10 (33) :9-15

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-132-fa.html


چکیده:   (39676 مشاهده)
    عفونت پای دیابتی شایعترین عارضه عفونی بیماران دیابتی بوده که نیاز به بستری و جراحی پیدا می‌کند و از هر 10 بیمار دیابتی یک نفر دچار پای دیابتی می‌شود. استئومیلیت، آرتریت و آبسه از عوارض پای دیابتی محسوب می‌گردند. برای تشخیص این عوارض می‌توان از رادیوگرافی، اسکن ایزوتوپ، MRI و CT scan استفاده کرد که پرهزینه بوده و همیشه قابل انجام نیست. در این رابطه اگر بتوان از روش ساده‌تری مانند اندازه‌گیری ESR و CRP برای تعیین وسعت و عمق زخم و وجود درگیری استخوان استفاده کرد در هزینه صرفه‌جویی به عمل آمده و درمان با سرعت بیشتری انجام خواهد شد. در این مطالعه 35 بیمار دیابتی مبتلا به عفونت پای دیابتی که طی سالهای 79-1378 در بیمارستان رسول اکرم بستری بودند از نظر وسعت زخم، وجود استئومیلیت و مقادیر ESR و CRP مورد بررسی قرار گرفتند. جهت کنترل، 35 بیمار دیابتی که تنها برای کنترل قند خون بستری شده بودند نیز از نظر مقادیر ESR و CRP بررسی شدند. در این مطالعه مشخص شد که ESR و CRP در گروه بیماران با پای دیابتی بالاتر از بیماران دیابتی خالص می‌باشد. (00/0=P value) ESR و CRP در پای دیابتی همراه با استئومیلیت بطور قابل ملاحظه‌ای بالاتر از پای دیابتی بدون درگیری استخوان بود(ESR با 001/0= Pvalue و CRP با 00/0= Pvalue).CRP در زخمهای با وسعت بیشتر بطور قابل توجهی بالاتر از زخمهای با وسعت کمتر بود(00/0=Pvalue) و بین ESR با وسعت زخم ارتباط معنی‌دار آماری مشاهده نشد(05/0Pvalue>). بررسی طول مدت بستری بیماران نیز نشان داد که ESR و CRP در بیمارانی که مدت طولانی‌تری بستری بوده‌اند، بطور قابل ملاحظه‌ای بالاتر می‌باشد(ESR با 00/0=Pvalue و CRP با 001/0=Pvalue). با توجه به این بررسی بالا بودن ESR و CRP می‌تواند نشان دهنده وجود استئومیلیت در عفونت پای دیابتی و بالا بودن CRP نشان دهنده وسیع بودن زخم باشد. بالا بودن این 2 پارامتر نشان دهنده نیاز به دوره درمانی طولانی مدت است. در مجموع می‌توان گفت برای کم کردن هزینه بیماران می‌توان تنها در صورت بالا بودن ESR و CRP اقدام به بررسی رادیولوژیک جهت تأیید درگیری استخوان نمود. 
متن کامل [PDF 188 kb]   (50055 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: بیماریهای عفونی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb