BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-13-fa.html
هدف از این مطالعه بررسی اثر استریپ کردن پرده‌های جنینی در حاملگی‌های ترم، روی طول مدت حاملگی و القای خودبخود زایمان و عوارض آن بوده است. در این بررسی 101 بیمار که سن حاملگی 39 هفته داشتند و براساس LMP و سونوگرافی 3 ماهه اول، این مطلب تأیید شده بود، وارد مطالعه شدند و در 2 گروه به طور تصادفی و یک درمیان قرار گرفتند. از این تعداد 51 نفر در گروه شاهد بودند و تنها برای تعیین Bishop score معاینه واژینال می‌شدند و 50 نفر در گروه استریپ شده قرار گرفتند که توسط پژوهش‌گر، پرده‌های جنینی از سگمان تحتانی رحم در آن‌ها جدا می‌گردید یا در صورت عدم وجود دیلاتاسیون به شدت سرویکس ماساژ داده می‌شد. از نظر سن، پاریتی، Bishop Score و وزن نوزاد در زمان تولد اختلاف معنی‌داری بین 2 گروه وجود نداشت هیچ یک از بیماران فاکتورهای حاملگی پرخطر را نداشته و سونوگرافی برای رد احتمال وجود جفت سرراهی در تمام آن‌ها صورت گرفته بود. براساس نتایج به دست آمده فاصله زمانی استریپ کردن تا زایمان در 2 گروه تفاوت معنی‌داری نداشت بدین معنی که در این مطالعه استریپ کردن روی کوتاه کردن طول حاملگی موثر نبوده است. از سوی دیگر استریپ کردن تأثیری روی پارگی کیسه آب، خون‌ریزی واژینال، افزایش دفع مکونیوم در جنین، میزان سزارین و تب پس از زایمان نداشت. به عنوان نتیجه‌گیری کلی می‌توان گفت استریپ کردن پرده‌ها به تنهایی تأثیری در طول مدت حاملگی ندارد و مانع از گذشتن از موعد زایمان نمی‌شود و انجام دادن آن سبب افزایش میزان پارگی کیسه آب، خون‌ریزی واژینال، دفع مکونیوم توسط جنین، سزارین و تب پس از زایمان نمی‌شود و روشی ایمن محسوب می‌گردد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
