مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: نفروتوکسیسیتی به عنوان مهم ترین و شایع ترین عارضه درمان با آمینوگلیکوزیدها، موجب گردیده است تا مصرف آن علی رغم در دسترس بودن و ارزان بودن، تا حد قابل توجهی محدود گردد. به نظر می‌رسد ال- کارنیتین با اثر مهاری بر روی تولید رادیکال‌های آزاد، و نیز اعمال اثرات آنتی اکسیدانی خود می‌تواند نقش حمایتی موثری در مقابل آسیب ناشی از ایسکمی کلیه داشته باشد.مطالعه حاضر به منظور مقایسه فعالیت ACE سرم و NAG سرم و ادرار در بیماران دریافت کننده ال- کارنیتین و جنتامایسین و گروه شاهد طراحی شده است.

روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت کارآزمایی تصادفی بالینی، بر روی بیماران بستری در بخش ارتوپدی بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) تهران طی سال 1385صورت گرفته است. 64 بیمار مورد مطالعه به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و مورد تقسیم گردیدند. گروه شاهد، جنتامایسین وریدی به میزان 80 میلی‌گرم، سه بار در روز و به مدت سه روز دریافت نمودند. گروه مورد علاوه بر دریافت جنتامایسین به روش فوق، به صورت همزمان و از اولین روز دریافت جنتامایسین، ال- کارنیتین خوراکی با دوز

 1 گرم، سه بار در روز و به مدت سه روز دریافت نمودند. نهایتاً میزان فعالیت NAG سرم و ادرار و فعالیت ACE سرم در دو گروه مورد و شاهد مورد مقایسه قرار گرفت. آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS V. 11.05 و آزمون‌های آماری Paired Samples t-test،Independent Sample t-test و ANOVA انجام گرفت. سطوح معنی‌داری معادل 95% محاسبه گردید. کلیه میانگین‌ها به صورت SD ±  Mean گزارش شده‌اند.

یافته‌ها: در میزان فعالیت NAG سرم روز اول و نیز NAG ادرار روز اول در گروه شاهد و مورد، تفاوت آماری معنی‌داری مشاهده نشده است ؛ ولی میزان آن‌ها در روز چهارم در دو گروه شاهد و مورد تفاوت آماری معنی‌داری نشان داده است. فعالیت آنزیم ACE سرم روز اول در گروه‌های شاهد و مورد و نیز فعالیت آنزیم در روز چهارم اختلاف آماری معنی‌داری نداشته است.

نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که مقادیر NAG سرم و ادرار در همان زمان کوتاه، تغییرات قابل توجهی داشته است که می‌تواند بیانگر ایجاد آسیب توبولار کلیوی باشد که پیش از هر گونه تغییری در BUN و Cr سرم، در خون و ادرار ظاهر می‌شود. از سوی دیگر، اگرچه میزان NAG ادرار در گروه دریافت کننده ال- کارنیتین در روز چهارم نسبت به روز اول افزایش معنی‌داری داشته است، اما این افزایش نسبت به گروه شاهد کمتر بوده است. یافته‌های فوق، می‌تواند به نفع نقش حمایتی ال- کارنیتین باشد.