مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و�هدف:�هدف از این مطالعه، بررسی رشد تشخیص اعضای بدن در کودکان کوچک است. تشخیص اعضای بدن به عنوان یک توانایی برای اشاره کردن به قسمت‌های مختلف یک عروسک است. قسمت دوم این مطالعه، مقایسه شناخت اعضای بدن بر روی بدن خود و بر روی عروسک است. ارزیابی مناسب رشدی در کشورهای غربی انجام شده ولی اغلب آن‌ها برای نژادهای مختلف طراحی نشده و یا اگر هم شده، اطلاعات کافی در دسترس نیست لذا سعی شد که یکی از مقوله‌های مهم رشدی بدن یعنی شناخت اعضای بدن بررسی.

روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی تحلیلی از نوع cross sectional بر روی 90 کودک در منطقه جنوب تهران انجام شد. کودکان مورد ارزیابی4-‌1 ساله بودند (46 دختر، 44 پسر). پس از پر کردن پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک توسط مربیان مهد کودک، بخش دوم که شامل نام اجزا بدن به منظور تعیین تعداد اجزا اشاره شده برای کسب نمره نهایی بود تکمیل گردید.

یافته‌ها: اختلافات در گروه‌های سنی مختلف(p<.001) معنی‌دار بوده است. اختلاف بین پسر ودختر درشناسایی اعضای بدن روی بدن خود، در تمام گروه‌های سنی مختلف معنی‌دار نبوده است ولی در شناسایی اعضای بدن بر روی عروسک در سنین 3-2 و 4-3 سالگی معنی‌دار بوده است ودر مجموع در شناسایی بین�اعضای بدن خود و عروسک تفاوت معنی‌دار وجود نداشت.

نتیجه‌گیری: این نتایج، کاربرد بسیاری درارزیابی شناسایی قسمت‌های مختلف بدن درکودکان کوچک دارد؛ اولا، کودکان اجزا بدن را هم روی بدن خود و هم روی عروسک نشان می‌دهند، این بدین معنی است که می‌توان اجزای بدن را از روی بدن کودک یا از روی عروسک پرسید. ثانیاً، این مطالعه پیشنهاد می‌کند که اگر کودکی در سنین 1-4 سالگی اجزای اصلی بدن را نشناسد، باید برای ارزیابی بیشتر به کاردرمانی ارجاع شود.