مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: علی‌رغم مطالعات فراوان انجام شده در رابطه با نقش روندهای اکسیداتیو و دفاع آنتی‌اکسیدانی بدن در ابتلا به سرطان‌های گوناگون، مستندات اندکی در رابطه با نقش این عوامل در بیماران مبتلا به سرطان مثانه وجود دارد. بر این اساس در این مطالعه سعی شد تا به بررسی سطح سرمی (Malon Dialdehyde) MDA به عنوان شاخص اکسیدانی و ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی به عنوان شاخص دفاع آنتی‌اکسیدانی بدن در افراد مبتلا به سرطان مثانه در مقایسه با افراد سالم پرداخته شد.

روش بررسی: در طی یک مطالعه مورد شاهدی، تعداد 51 نفر از بیماران مبتلا به سرطان مثانه و 58 نفر گروه شاهد با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج، به روش آسان انتخاب شدند. پس از اخذ رضایت‌نامه کتبی از افراد مورد آزمون نمونه‌های خون پس از 8 ساعت ناشتایی گرفته شد. ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی و MDA سرمی در نمونه‌های جمع‌آوری شده، اندازه‌گیری گشت. در نهایت داده‌ها با استفاده از آزمون آماریstudent t test  بین دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS V.13 آنالیز گردید.

یافته‌ها: براساس نتایج مطالعه حاضر، غلظت پلاسمایی MDA افزایش (001/0P value <) و ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی کاهش  (001/0P value <) معنی داری در مبتلایان به سرطان مثانه در مقایسه با گروه شاهد داشته است.

نتیجه‌گیری: براساس نتایج مطالعه حاضر می‌توان واکنش‌های اکسیداتیو و آسیب‌های بیولوژیک ناشی از این واکنش‌ها که در اثر افزایش استرس اکسیداتیو و قدرت دفاعی ناکافی سیستم‌های آنتی‌اکسیدانی بدن ایجاد می‌شود را به عنوان یک مکانیسم مهم دخیل در ایجاد سرطان مثانه پیشنهاد نمود.