Movassaghi G, Pournajafian A. Comparison of Cardiac Output Changes in Two Anesthetic Methods: Halothane and Propofol in Patients Undergoing Rotator Cuff Repair in Sitting Position by Non-Invasive Method. RJMS 2005; 11 (44) :1043-1049
URL:
http://rjms.iums.ac.ir/article-1-108-fa.html
موثقی غلامرضا، پورنجفیان علیرضا. مقایسه تغییرات برونده قلبی در 2 روش بیهوشی با هالوتان و پروپوفول در بیماران تحت عمل ترمیم روتاتورکاف در وضعیت نشسته با روش غیرتهاجمی . مجله علوم پزشکی رازی. 1383; 11 (44) :1043-1049
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-108-fa.html
چکیده: (7838 مشاهده)
یکی از مهمترین وظایف متخصص بیهوشی نگهداری برونده قلبی در محدوده طبیعی، جهت اطمینان از خونرسانی کافی به بافتها و اعضای حیاتی طی اعمال جراحی است. تغییر علائم همودینامیک و شاخصهای قلبی از جمله برونده قلبی، در اثر تجویز داروهای بیهوشی و نیز در اثر تغییرات وضعیت بدن طی اعمال جراحی مختلف، همواره از مسایل مهم و مورد توجه در این رشته میباشد. هدف از این مطالعه تعیین ارجحیت یکی از 2 روش استنشاقی یا وریدی برای بیماران در وضعیت نشسته از نظر کافی بودن خونرسانی به اعضای حیاتی، بوده است. در این تحقیق ترکیب 2 عامل جدا از هم یعنی وضعیت نشسته و نوع بیهوشی، در 38 بیمار که تحت 1 نوع عمل جراحی مشابه روی شانه(ترمیم روتاتورکاف) قرار گرفته بودند، بررسی شد. بیماران پس از القای بیهوشی مشابه، به صورت تصادفی در 2 گروه بیهوشی استنشاقی(هالوتان) و وریدی(پروپوفول) قرار گرفتند و برون ده قلبی آنها با استفاده از روش غیرتهاجمی در دقیقههای مختلف طی عمل جراحی، اندازهگیری شد. در نهایت تفاوت آماری معنیداری بین میانگین برونده قلبی در 2 گروه به دست نیامد و فرضیهای جهت ارجحیت یکی از روشهای بیهوشی ذکر شده بر دیگری در بیماران با وضعیت نشسته به اثبات نرسید.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بیهوشی