جلد 15 - پاییز و زمستان                   جلد 15 - پاییز و زمستان صفحات 36-27 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Imani F, MirDehghan M, Entezary S, Mehdizadeh Kashi A. Evaluation of Maternal and Neonatal Effects of Adding Midazolam to Bupivacaine under Combined Spinal-Epidural Anesthesia in Elective Cesarean Section. RJMS 2009; 15 :27-36
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-1059-fa.html
ایمانی فرناد، میردهقان محمدحسین، انتظاری سعیدرضا، مهدیزاده ابوالفضل. بررسی اثرات مادری و نوزادی افزودن میدازولام به بوپیواکایین تحت بی‌حسی توأم اسپینال- اپیدورال در سزارین انتخابی. مجله علوم پزشکی رازی. 1387; 15 () :27-36

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-1059-fa.html


چکیده:   (7451 مشاهده)

    زمینه و هدف: بی‌حسی اپیدورال- اسپینال یکی از روش‌های جدیدی است که برای ایجاد بی‌حسی کافی در اعمال جراحی به کار می‌رود. به منظور کاهش اثرات جانبی این روش و افزودن طول مدت بی‌دردی و شروع سریع‌تر آن از افزودن داروهای گوناگونی استفاده می‌شود. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات مادری و نوزادی افزودن میدازولام به بوپیواکایین به روش اسپینال- اپیدورال در زنان تحت عمل جراحی سرازین انتخابی می‌باشد.

روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سوکور طراحی و اجرا شد. 90 بیمار زن منطبق بر معیارهای ورود و خروج که جهت انجام سزارین انتخابی به بیمارستان حضرت رسول اکرم ارجاع داده شده بودند، انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. روش ایجاد بی‌دردی اسپینال اپیدورال با استفاده از بی‌حس‌کننده موضعی بوپیواکایین 5/0% می‌باشد. در این بررسی، به یک گروه فقط 2 میلی‌لیتر بوپیواکایین و در دو گروه دیگر 5/2 و 5 میلی‌گرم (mg) میدازولام به بوپیواکایین افزوده شد. زمان رسیدن به بلوک حسی و حرکتی، میزان آرامبخشی، و زمان درخواست مسکن پس از عمل به همراه عوارض جانبی مادری و نوزادی مورد بررسی قرار گرفت. برای مقایسه داده‌های کیفی و کمی بین دو گروه، در صورت تبعیت از توزیع نرمال، به ترتیب از آزمون کای دو و آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه (One Way ANOVA) استفاده شد. سطح معنی‌دار در این مطالعه در حد 05/0 در نظر گرفته شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS13 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: زمان رسیدن به حداکثر بلوک حسی و حرکتی در گروه میدازولام به طور معنی‌داری کمتر از بوپیواکایین بود که این مساله در خصوص میدازولام 5 میلی‌گرم کمترین میزان را به خود اختصاص داد. همچنین، میزان آرامبخشی بیشتر مربوط به میدازولام 5 میلی‌گرم بود. افزودن میدازولام به طور معنی‌داری زمان درخواست مسکن را در مادران پس از عمل کاهش می‌دهد. شایع‌ترین عارضه جانبی گزارش شده، تهوع و استفراع بود که در بیش از 70% مادران گروه بوپیواکایین تنها را دربرمی‌گرفت. از نظر سایر عوارض جانبی، سه گروه هیچ اختلاف معنی‌داری با یکدیگر نداشتند.

نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد که افزودن میدازولام به طور قابل ملاحظه‌ای موجب تسریع در بلوک حسی و حرکتی و افزایش میزان آرامبخشی می‌شود. همچنین، میدازولام می‌تواند تهوع و استفراع ناشی از بوپیواکایین اپیدورال را به طور معنی‌داری کاهش دهد. از طرفی دیگر، عوارض مادری و نوزادی را نیز افزایش نمی‌دهد.

متن کامل [PDF 236 kb]   (2457 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: میکروبیولوژی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb