زمینه و هدف: عوارض سینوزیت، یک اورژانش درمانی تلقی میگردد. هدف از مطالعه موجود، تعیین فراوانی سینوزیت در بیماران با عفونت چشمی و مغزی است.
روش بررسی: مطالعه توصیفی گذشته نگر موجود، از فروردین سال 1379 تا اسفند سال 1383 بر روی 74 کودک با عفونت چشمی و مغزی انجام گردید و اطلاعات بر اساس t-test آنالیز گشت. دادهها با نرمافزار
V 11.5SPSS آنالیز شدند.
یافتهها: از 74 کودک مورد مطالعه، 17 کودک (9/22%) سینوزیت داشتند. سینوزیت به ترتیب در 85/53% و 39/16% کودکان با عفونت چشمی و مغزی وجود داشت. مننژیت، شایعترین فرم عارضه مغزی در بیماران مبتلاء به سینوزیت بود (80%). شایعترین سینوس درگیر، سینوس ماگزیلاری بود (8/58%). بیشترین فراوانی سنی سینوزیت در عفونتهای چشمی و مغزی در گروه سنی 11ـ5 سال بود.
نتیجهگیری: همراهی سینوزیت بهخصوص با عفونت چشمی در کودکان شایع است. لذا، توصیه میگردد در کودکان تصویربرداری از سینوسها در عفونت چشمی انجام گردد.