مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف: آسپیراسیون اجسام خارجی بصورت خیلی شایعی بچه‌های کوچک را درگیر می‌کند. شرح حال و معاینه دقیق می‌تواند منجر به تشخیص شود. در صورتی که جسم خارجی تا 24 ساعت درآورده نشود، منجر به عوارضی همچون پنومونی، آبسه و آتلکتازی خواهد شد. در این مطالعه تلاش شده است تا علل تأخیر تشخیص بیماران دچار آسپیراسیون جسم خارجی راه هوایی در بیمارستان کودکان تبریز بررسی شود.

  روش بررسی: این مطالعه به روش توصیفی ـ مقطعی و بر روی 155 بیمار که در سالهای 83-1380 در بیمارستان کودکان تبریز با احتمال جسم خارجی ریه، بستری شده و تحت برونکوسکوپی ریژید و خارج سازی جسم خارجی قرار گرفته بودند، انجام شده است. برای بیماران، اطلاعات مربوط به سابقه پریدن جسم خارجی به حلق، فاصله زمانی از شروع علائم تا بستری شدن(مدت زمان تاخیر در تشخیص)، مراجعه به پزشک قبل از بستری، تشخیص اولیه بیمار و نتایج برونکوسکوپی در چک لیستی که از قبل تهیه شده بود، ثبت شد. داده‌های بدست آمده از مطالعه بوسیله روشهای آماری توصیفی و با استفاده از نرم‌افزار آماری( version 11.0 ) Excel مورد بررسی قرار گرفتند.

  یافته‌ها: میانگین سنی بیماران، 90/12 ± 58/21 ماه بود. 3/81% بیماران در گروه سنی زیر 3 سال بودند. سرفه مزمن بیش‌تر از 3 هفته، شایع‌ترین علامت بود که در 5/73% موارد وجود داشت. متوسط فاصله زمانی از آسپیراسیون تا مراجعه به بیمارستان، 96/8 ± 71/24 روز بود، تنها 5/24% از بیماران در 24 ساعت اول مراجعه نموده بودند. علل تاخیر تشخیص، عدم توجه والدین و عدم تشخیص صحیح توسط پزشک بودند.