Research code: 0
Ethics code: 0
Clinical trials code: 0
، arefshariati0111@gmail.com
چکیده: (59 مشاهده)
مقاومت میکروبی یکی از مهم‌ترین چالش‌های بهداشتی جهانی در قرن 21 محسوب می‌شود و پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهند که در صورت عدم اتخاذ اقدامات پیشگیرانه، تعداد مرگ‌ومیرهای مرتبط با عفونت‌های مقاوم به دارو تا سال 2050 ممکن است به 10 میلیون نفر برسد. مدیریت عفونت‌های ناشی از باکتری‌های گرم منفی مقاوم به چند دارو دشوار بوده و تهدیدی جدی برای سلامت عمومی محسوب می‌شود که به‌طور قابل‌توجهی به افزایش میزان بیماری و مرگ‌ومیر کمک می‌کند. مطالعات بسیاری درباره آنتی‌بیوتیک‌های جدید که باکتری‌های گرم منفی مقاوم را هدف قرار می‌دهند، انجام شده است، اما تحقیقات جامع درباره مکانیسم‌های اثر، طیف اثرگذاری و مقاومت در برابر آنها نادر است. با در نظر گرفتن این احتمال که آنتی‌بیوتیک‌ها ممکن است دیگر در مقابله با بیماری‌ها مؤثر نباشند، درک مشکل مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیک‌های جدید و اجرای اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از گسترش این مقاومت امری حیاتی است. جهش‌ها در پورین‌ها و افلاکس پمپ‌ها نقش مهمی در مقاومت آنتی‌بیوتیکی ایفا می‌کنند، زیرا باعث تغییر در نفوذپذیری دارو و خروج فعال آن می‌شوند. تغییرات در پورین‌ها ورود آنتی‌بیوتیک‌ها را کاهش می‌دهد، درحالی‌که بیان بیش‌ازحد افلاکس پمپ‌ها آنتی‌بیوتیک‌ها را از سلول‌های باکتریایی خارج کرده و غلظت درون‌سلولی دارو را کاهش می‌دهند، که در نهایت منجر به شکست درمانی می‌شود. این مرور علمی به بررسی مکانیسم‌های عملکرد و پروفایل‌های مقاومتی آنتی‌بیوتیک‌های جدیدی می‌پردازد که برای مقابله با عفونت‌های ناشی از پاتوژن‌های گرم منفی مقاوم به کارباپنم و مقاوم به چند دارو طراحی شده‌اند. آنتی‌بیوتیک‌های مورد بحث شامل سفپیم-زیدباکتام، سفپیم-تانیبورباکتام، سفتازیدیم-آویباکتام، ایمی‌پنم-رلباکتام، سفیدروکل، سفتولوزان-تازوباکتام، مروپنم-وابورباکتام و آزترئونام-آویباکتام هستند.
واژه‌های کلیدی: مقاومت ضد میکروبی، باکتری های مقاوم به چند دارو، آنتی بیوتیک های جدید، بتالاکتام-مهارکننده بتالاکتاماز، مقاومت به کارباپنم.
نوع مطالعه: مروري |
موضوع مقاله:
میکروبیولوژی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
