Research code: 01
Ethics code: IR.IAU.KERMAN.REC.1402.097
Clinical trials code: 01
Akbarinasab Hossein Abad olia F, Khosropour F, Molayi Zarandi H. Comparing the effectiveness of cognitive-behavioral group therapy and group therapy based on acceptance and commitment on resilience and flexibility in female nurses. RJMS 2024; 31 (1) :1-12
URL:
http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8654-fa.html
اکبری نسب حسین آباد علیا فاطمه، خسروپور فرشید، ملایی زرندی حمید. مقایسه اثربخشی درمان گروهی شناختی- رفتاری و درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری و انعطافپذیری در پرستاران زن. مجله علوم پزشکی رازی. 1403; 31 (1) :1-12
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8654-fa.html
استادیار گروه آموزشی روانشناسی، واحد زرند، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران ، farshid2002@yahoo.com
چکیده: (503 مشاهده)
زمینه و هدف: پرستاری یک شغل بسیار پر از اضطراب و استرس محسوب میشود. میزان بالای استرس در این شغل بر سلامت جسمی و روانی پرستاران اثر میگذارد. لذا هدف از انجام این پژوهش مقایسه اثربخشی درمان گروهی شناختی-رفتاری و درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری و انعطاف پذیری در پرستاران زن در رفسنجان در سال 1402 بود.
روش کار: این پژوهش یک طرح نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون در گروه آزمایشی (درمان گروهی شناختی-رفتاری) و گروه مقایسه (درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد) با گروه کنترل و پیگیری است. جامعه آماری آن کلیه پرستاران زن که در بیمارستان علی ابن ابیطالب شهرستان رفسنجان که در سال 1402 در این بیمارستان خدمت کرده اند، به تعداد 299 نفر بود. تعداد 45 نفر بصورت تصادفی ساده از لیست اسامی پرستاران زن انتخاب و به طور تصادفی در گروه ها ی آزمایش و گواه گماشته شدند (هر گروه 15 نفر). ابزار پژوهش پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (2003) وپرسشنامه انعطاف پذیری دنیس و ونادروال 2010 بود.
یافتهها: نتایج پژوهش با تحلیل کوواریانس نشان دادند مقایسه میزان اثرگذاری آموزشها نشان میدهد گروه درمان گروهی شناختی-رفتاری 7/37% و گروه درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد 1/22% اثرگذار بوده است؛ همچنین مقایسه میزان اثرگذاری آموزشها نشان میدهد گروه درمان گروهی شناختی-رفتاری 5/32% و گروه درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد 4/58% اثرگذار بوده است.
نتیجهگیری: این یافتهها بیانگر آن است که انتخاب نوع مداخله روانشناختی باید بر اساس نیازهای خاص پرستاران صورت گیرد. برای افزایش تابآوری، درمان شناختی-رفتاری توصیه میشود، درحالیکه برای بهبود انعطافپذیری، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد انتخاب بهتری است. پیشنهاد میشود برنامههای آموزشی و مشاورهای برای پرستاران با ترکیبی از این دو رویکرد طراحی شود تا تأثیرات جامعتر و موثرتری بر سلامت روانی و حرفهای آنها داشته باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی