Research code: مقاله مرور سیستماتیک است و کد طرح پژوهشی ندارد
Ethics code: مقاله مرور سیستماتیک است و نیاز به کد اخلاق ندارد
Clinical trials code: مقاله مرور سیستماتیک است و کد کارآزمایی بالینی ندارد
دانشگاه کاشان ، f_kazemi85@yahoo.com
چکیده: (358 مشاهده)
سابقه و هدف: دیابت نوع دو (TD2M) یک بیماری متابولیکی است که بر اثر تولید ناکافی انسولین توسط سلول‌های بتا پانکراس و یا بر اثر عدم پاسخ مناسب به انسولین توسط سلول‌های بدن به وجود می‌آید. تمرینات ورزشی ممکن است یک مداخله مؤثر برای بهبود شاخصهای گلایسمی از طریق ترشح ایریزین از بافت عضلانی باشد. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر انواع تمرینات ورزشی بر میزان ایریزین سرمی و شاخصهای گلایسمی خون در بیماران T2DM است.
مواد و روشها: جستجوی سیستماتیک مقالات انگلیسی و فارسی منتشر شده از پایگاه‌های اطلاعاتیPubMed ، Scopus،Web of Science ، SID و Magiran تا آگوست سال 2023 انجام شد. فراتحلیل برای بررسی اثر انواع تمرینات ورزشی بر میزان ایریزین سرمی و شاخص های گلایسمی خون (گلوکز ناشتا، انسولین ناشتا، شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR)، هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) در بیماران T2DM در مقایسه با گروه کنترل (بدون انجام تمرینات ورزشی) انجام شد. تفاوت میانگین و فاصله اطمینان 95% (CI) با استفاده از مدل اثر تصادفی محاسبه شد. ناهمگونی با استفاده از آزمون I2 و سوگیری انتشار با تحلیل بصری فونل پلات و آزمون Egger بررسی شدند.
نتایج: در مجموع 8 مطالعه شامل 14 مداخله ورزشی و 315 آزمودنی مبتلا به T2DM فراتحلیل شدند. نتایج نشان داد که تمرینات ورزشی سبب افزایش معنادار ایریزین سرمی ]03/0P= ،(96/0 الی 04/0) 5/0= [SMDو کاهش معنادار قند خون ناشتا ]001/0P= ،(29/6- الی 01/0-) mg/dL 76/20-= [WMD، انسولین ناشتا ]01/0P= ،(11/0- الی 83/0-) μU/mL 47/0-= [WMD، HOMA-IR ]001/0P= ،(28/0- الی 82/0-) 55/0-= [WMD و HbA1C ]001/0P= ،(01/1- الی 82/1-) mmol/mol 41/1-= [WMDنسبت به گروه کنترل در بیماران T2DM شد.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تمرین ورزشی یک روش بهینه و مناسب برای افزایش ایریزین سرمی و بهبود شاخصهای گلایسمی از جمله کاهش قند خون ناشتا، انسولین ناشتا، HOMA-IR و HbA1c در بیماران T2DM محسوب می‌شود.
مواد و روشها: جستجوی سیستماتیک مقالات انگلیسی و فارسی منتشر شده از پایگاه‌های اطلاعاتیPubMed ، Scopus،Web of Science ، SID و Magiran تا آگوست سال 2023 انجام شد. فراتحلیل برای بررسی اثر انواع تمرینات ورزشی بر میزان ایریزین سرمی و شاخص های گلایسمی خون (گلوکز ناشتا، انسولین ناشتا، شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR)، هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) در بیماران T2DM در مقایسه با گروه کنترل (بدون انجام تمرینات ورزشی) انجام شد. تفاوت میانگین و فاصله اطمینان 95% (CI) با استفاده از مدل اثر تصادفی محاسبه شد. ناهمگونی با استفاده از آزمون I2 و سوگیری انتشار با تحلیل بصری فونل پلات و آزمون Egger بررسی شدند.
نتایج: در مجموع 8 مطالعه شامل 14 مداخله ورزشی و 315 آزمودنی مبتلا به T2DM فراتحلیل شدند. نتایج نشان داد که تمرینات ورزشی سبب افزایش معنادار ایریزین سرمی ]03/0P= ،(96/0 الی 04/0) 5/0= [SMDو کاهش معنادار قند خون ناشتا ]001/0P= ،(29/6- الی 01/0-) mg/dL 76/20-= [WMD، انسولین ناشتا ]01/0P= ،(11/0- الی 83/0-) μU/mL 47/0-= [WMD، HOMA-IR ]001/0P= ،(28/0- الی 82/0-) 55/0-= [WMD و HbA1C ]001/0P= ،(01/1- الی 82/1-) mmol/mol 41/1-= [WMDنسبت به گروه کنترل در بیماران T2DM شد.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تمرین ورزشی یک روش بهینه و مناسب برای افزایش ایریزین سرمی و بهبود شاخصهای گلایسمی از جمله کاهش قند خون ناشتا، انسولین ناشتا، HOMA-IR و HbA1c در بیماران T2DM محسوب می‌شود.
نوع مطالعه: مروري |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
ارسال پیام به نویسنده مسئول
