Research code: 0
Ethics code: 0
Clinical trials code: 0
استادیار، گروه حقوق، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ، m.ghorbanzadeh@pnu.ac.ir
چکیده: (159 مشاهده)
زمینه و هدف: زندگی انسان ارزشمندترین دارایی اوست و نگهداری از این دارایی یکی از ضروریات است. که سلامتی و ورزش دو اصل مهم در نگهداری از این دارایی میباشند. هدف از تحقیق حاضر، تحلیل مبانی حق بر سلامت و ورزش از دیدگاه مقررات ورزشی کشور بود.
روش کار: روش تحقیق حاضر، تحلیلی – توصیفی است و روش گردآوری اطلاعات، اسنادی – کتابخانهای میباشد. ابزار گردآوری اطلاعات، کتب، مقالات، وبسایتها و پروتالهای معتبر علمی میباشند.
یافتهها: یافتههای حاصل از تحقیق نشان داده است که در ایران حق بر سلامتی و حق بر ورزش به عنوان حق بنیادین به رسمیت شناخته شدهاند. در واقع حق بر سلامتی یک حق اساسی بشر است که توسط قوانین بین المللی به رسمیت شناخته شده است. به این معنی است که همه باید به مراقبت های پزشکی از جمله پیشگیری، درمان، خدمات توانبخشی و داروهای ضروری دسترسی داشته باشند.
نتیجهگیری: با توجه به اینکه منابع حقوقی ورزش از قانون اساسی نشات گرفته است از این رو در این تحقیق نیز به بررسی حق بر سلامتی و حق بر ورزش از منظر قانون اساسی پرداخته است. در این راستا دولت موظف است که یک برنامه جامع یا سیاست ملی برای تحقق آن در نظر بگیرد و در جهت ایجاد شرایط مناسب برای دسترسی همه افراد ملت به بالاترین استاندارد قابل حصول سلامتی تلاش کرده و با سیاستگذاری و برنامهریزی مناسب به حمایت از این حق بپردازد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی