مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: سرطان دهانه رحم، سومین سرطان شایع دستگاه تناسلی زنان است. در بسیاری از کشورهای در حال پیشرفت، شیوع این بدخیمی بالا است. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی عوامل خطر سرطان دهانه رحم طراحی شد. روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی انجام شد و در طی آن 300 زن مبتلا به سرطان دهانه رحم که بیماری آنها توسط پاتولوژی به اثبات رسیده بود، در شهر تهران مورد بررسی قرار گرفتند. روش نمونه‌گیری، غیراحتمالی در دسترس بود. محل نمونه‌گیری، 7 بیمارستان دارای بخشهای زنان و زایمان در شهر تهران بود. متغیرهای دموگرافیک(سن، تحصیلات، وضعیت تأهل، شغل و ...)، مصرف قرصهای پیشگیری از بارداری و مدت زمان مصرف، سابقه سقط، سابقه کانسر سرویکس در خانواده، مصرف سیگار، سن ازدواج و تولد اولین فرزند و ... اندازه‌گیری شدند. روش جمع‌آوری داده‌ها، مصاحبه، پرسشنامه و مرور پرونده‌ها بود. از نرم‌افزار SPSS برای توصیف داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: میانگین سنی زنان مورد بررسی 6/11±4/55 سال بدست آمد. در حدود نیمی از زنان بیسواد بودند. 17%، سابقه بیش از یک بار ازدواج داشتند. 10%، سابقه مثبت کانسر سرویکس در بستگان درجه یک خود را گزارش کردند. 45%، سابقه مصرف قرصهای پیشگیری از بارداری داشتند و 12%، سابقه مصرف سیگار را ذکر می‌کردند. میانگین سن ازدواج و تعداد موارد حاملگی به ترتیب 4±4/16 سال و 7/2±6 بود. به طور متوسط 5/5±9 سال از قرصهای پیشگیری از بارداری استفاده کرده بودند. 48%، سابقه سقط یا مرده‌زایی را در طول دوران باروری خود ذکر می‌کردند.متوسط سن مادران در اولین بارداری، 7/3±6/18 سال بدست آمد. نتیجه‌گیری: میانگین سنی زنان مورد بررسی 4/55 سال بود. فراوانی عوامل خطر مهم عبارت بود از سابقه مثبت خانوادگی سرطان دهانه رحم(10%)، متوسط پایین سن ازدواج(4/16 سال)، میانگین بالای تعداد موارد حاملگی(6)، سن پایین در تولد اولین فرزند(6/18 سال) و مصرف طولانی مدت قرصهای پیشگیری از بارداری(9 سال).