جلد 30، شماره 7 - ( 7-1402 )
جلد 30 شماره 7 صفحات 10-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 01
Ethics code: IR.IAU.YASOOJ.REC.1400.011
Clinical trials code: 01
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shiri Z, Hosseininik S S, Mahmoodi A. Comparing the Effectiveness of Reality Therapy and Group Schema Therapy on Interpersonal Communication Skills of Patients with Gender Identity Disorder. RJMS 2023; 30 (7) :1-10
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7663-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7663-fa.html
شیری زهرا، حسینی نیک سید سلیمان، محمودی آرمین. مقایسه اثربخشی واقعیتدرمانی و اسکیما تراپی گروهی بر مهارتهای ارتباط بین فردی بیماران مبتلا به اختلال هویت جنسیتی. مجله علوم پزشکی رازی. 1402; 30 (7) :1-10
گروه آموزش علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران ، hosseininik51@gmail.com
چکیده: (924 مشاهده)
زمینه و هدف: درمان بزرگسالانی که خود را تراجنسیتی می‌شناسند می‌تواند شامل روان درمانی برای وارسی مسائل جنسیتی، درمان هورمونی و درمان جراحی باشد. لذا، هدف مطالعه مقایسه اثربخشی واقعیتدرمانی و اسکیما تراپی گروهی بر مهارتهای ارتباط بین فردی بیماران مبتلا به اختلال هویت جنسیتی می‌باشد.
روش کار: این مطالعه به صورت نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل انجام شد. جامعه پژوهش همه افراد دارای اختلال هویتجنسی مراجعهکننده به مرکز پزشک قانونی شهر شیراز در سال 1400-1399که اختلال آن‌ها از طریق پزشک قانونی محرز شده، بود و به دلیل عدم امکان دسترسی به همه آن‌ها به صورت هدفمند از بین 195 نفر تعداد 30 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. ابتدا پرسش نامه انزوای اجتماعی راسل و همکاران (1980) از هر دو گروه گرفته شد. سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت آموزش واقعیتدرمانی و اسکیما تراپی قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. مجددا پرسش نامه مهارت های ارتباطی پس از آموزش واقعیتدرمانی و اسکیما تراپی انجام شد و در پیگیری 3 ماهه نیز تکرار شد و دادهها توسط تحلیل آماری توصیفی و استنباطی بررسی شد.
یافته ها: در مولفه کاهش تنهایی گروه کنترل با گروه مداخله واقعیتدرمانی و اسکیما تراپی در سطح معنیداری ۰1/0 تفاوت معنیدار دیده شد؛ لذا، رویکرد واقعیتدرمانی تاثیرگذار بوده است.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد واقعیتدرمانی می‌تواند به این افراد کمک کند به خودشان به عنوان منشاء اعمال و کردار توجه کنند و با تاکید بر انگیزش درونی و احساس مسئولیت برای انجام رفتار باعث بالا بردن احساس ارزشمندی و کاهش احساس تنهایی شوند.
روش کار: این مطالعه به صورت نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل انجام شد. جامعه پژوهش همه افراد دارای اختلال هویتجنسی مراجعهکننده به مرکز پزشک قانونی شهر شیراز در سال 1400-1399که اختلال آن‌ها از طریق پزشک قانونی محرز شده، بود و به دلیل عدم امکان دسترسی به همه آن‌ها به صورت هدفمند از بین 195 نفر تعداد 30 نفر به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. ابتدا پرسش نامه انزوای اجتماعی راسل و همکاران (1980) از هر دو گروه گرفته شد. سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت آموزش واقعیتدرمانی و اسکیما تراپی قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. مجددا پرسش نامه مهارت های ارتباطی پس از آموزش واقعیتدرمانی و اسکیما تراپی انجام شد و در پیگیری 3 ماهه نیز تکرار شد و دادهها توسط تحلیل آماری توصیفی و استنباطی بررسی شد.
یافته ها: در مولفه کاهش تنهایی گروه کنترل با گروه مداخله واقعیتدرمانی و اسکیما تراپی در سطح معنیداری ۰1/0 تفاوت معنیدار دیده شد؛ لذا، رویکرد واقعیتدرمانی تاثیرگذار بوده است.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد واقعیتدرمانی می‌تواند به این افراد کمک کند به خودشان به عنوان منشاء اعمال و کردار توجه کنند و با تاکید بر انگیزش درونی و احساس مسئولیت برای انجام رفتار باعث بالا بردن احساس ارزشمندی و کاهش احساس تنهایی شوند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
