جلد 30، شماره 2 - ( 2-1402 )
جلد 30 شماره 2 صفحات 120-107 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 99-3-3-19301
Ethics code: IR.IUMS.REC.1399.990
Clinical trials code: IRCT20201214049719N1
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Akbari N, Parsamoin L, Nikjooy A. The Impact of Vaginal Cone Along with the Knack Maneuver on the Severity of Incontinence and Quality of Life in Women with Stress Urinary Incontinence. RJMS 2023; 30 (2) :107-120
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7379-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7379-fa.html
اکبری ناهید، پارسامعین لیلا، نیکجوی افسانه. اثر بخشی مخروط واژینال همراه با مانور ناک بر شدت بی‌اختیاری و کیفیت زندگی در زنان مبتلا به بی‌اختیاری استرسی ادراری. مجله علوم پزشکی رازی. 1402; 30 (2) :107-120
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، گروه مامایی (بهداشت باروری)، دانشکده پرستاری- مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، zohrep@yahoo.com
چکیده: (1022 مشاهده)
زمینه و هدف: بی‌اختیاری استرسی ادراری شایع‌ترین نوع بی‌اختیاری ادراری است که اغلب زنان بالغ را هدف قرار می‌دهد. لذا این پژوهش، به منظور بررسی اثربخشی مخروط واژینال همراه با مانور ناک بر شدت بی‌اختیاری و کیفیت زندگی در زنان مبتلا به بی‌اختیاری استرسی ادراری در مقایسه با مخروط واژینال انجام شد.
روش‌کار: در این کارآزمائی بالینی تصادفی که طی سال‌های 1400- 1399 اجرا شد، 76 بیمار مبتلا به بی‌اختیاری استرسی ادراری حضور داشتند و با تخصیص تصادفی به دو گروه مخروط واژینال به همراه مانور ناک و مخروط واژینال تقسیم شدند. مداخلات درمانی طی 12 هفته برای هر دو گروه انجام گردید. کلیه‌ی بیماران قبل و بعد از مداخلات درمانی از نظر شدت بی‌اختیاری استرسی ادراری ناشی از افزایش فشار داخل شکم، تعداد دفعات نشت بی‌اختیار ادرار، قدرت انقباض عضلات کف لگن و کیفیت زندگی مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت آنالیز درون‌گروهی از آزمون‌های t Paired و Wilcoxon و برای مقایسه‌ی تفاوت‌های بین دو گروه از آزمون‌های Independent Sample t و Mann-Whitney استفاده شد.
یافته‌ها: بین تمام مقادیر قبل و بعد از مداخله، اختلاف معنی‌داری در هر یک از گروه‌‌ها وجود داشت (05/0P<). همچنین، مقایسه بین گروه‌های درمانی، مبین وجود تفاوت‌های معنی‌دار در متغیرهای کیفیت زندگی (02/0 P =)، قدرت انقباض عضلات کف لگن (000/0 = P)، میزان نشت ادرار ناشی از افزایش فشار داخل شکم (01/0 = P) و تعداد دفعات نشت (01/0 = P) بود.
نتیجه گیری: با توجه به یافته‌های این مطالعه می‌توان پروتکل مخروط درمانی را همراه با مانور ناک به عنوان یک راهکار درمانی برای بیماران با بی‌اختیاری استرسی ادراری پیشنهاد کرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
