جلد 29، شماره 10 - ( 10-1401 )
جلد 29 شماره 10 صفحات 180-169 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.B.REC.1398.001
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Karimlou F, Goodarzi K, Karimi J, Roozbahani M. The Effect of Mindfulness-based Cognitive Therapy (MBCT) on Irrational Beliefs and Resilience of Addicts. RJMS 2022; 29 (10) :169-180
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7301-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7301-fa.html
کریملو فریبا، گودرزی کورش، کریمی جواد، روزبهانی مهدی. بررسی تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر باورهای غیرمنطقی و تاب‌آوری معتادان. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (10) :169-180
استادیار، گروه روانشناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران ، Ko.Goodarzy@iau.ac.ir
چکیده: (1066 مشاهده)
زمینه و هدف: اعتیاد می‌تواند خصوصیات روانشناختی افراد معتاد نظیر باورهای غیرمنطقی و تاب‌آوری آنها را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین، هر مداخلهای که بتواند متغیرهای فوق را تحت تأثیر قرار داده و باعث بهبود آنها شود، شرایط بهتری را برای وضعیت روانشناختی معتادان رقم خواهد زد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر باورهای غیرمنطقی و تاب‌آوری در معتادان انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل ناهمسان بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی معتادان با دامنه سنی 65-18 سال مراجعه‌کننده به کلینیک‌های ترک اعتیاد شهر تهران بود. با روش نمونه‌گیری غیر تصادفی در دسترس تعداد 40 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایشی و گروه کنترل، جایگزین شدند. ابتدا با استفاده از پرسش نامه‌های باورهای غیرمنطقی جونز و تاب آوری کونور و دیویدسون، پیش آزمون در مورد هر دو گروه اجرا شد. سپس گروه آزمایشی در معرض 12 جلسه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اساس پرتکل تیزدل و همکاران قرار گرفت، ولی گروه کنترل پس از اجرای پیش آزمون، هیچ برنامه درمانی را دریافت نکرد. نهایتاً پس آزمون در مورد هر دو گروه انجام شد. داده‌های پژوهش با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد روش درمانی (شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی) منجر به بهبود باورهای غیرمنطقی و تاب‌آوری افراد معتاد می‌شود.
نتیجه‌گیری: باتوجه به یافته‌‌های پژوهش، به نظر می‌رسد شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی به عنوان شیوه درمانی می توانند نقش موثری در بهبود تاب‌آوری و باورهای غیرمنطقی معتادان داشته باشند.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل ناهمسان بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی معتادان با دامنه سنی 65-18 سال مراجعه‌کننده به کلینیک‌های ترک اعتیاد شهر تهران بود. با روش نمونه‌گیری غیر تصادفی در دسترس تعداد 40 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایشی و گروه کنترل، جایگزین شدند. ابتدا با استفاده از پرسش نامه‌های باورهای غیرمنطقی جونز و تاب آوری کونور و دیویدسون، پیش آزمون در مورد هر دو گروه اجرا شد. سپس گروه آزمایشی در معرض 12 جلسه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اساس پرتکل تیزدل و همکاران قرار گرفت، ولی گروه کنترل پس از اجرای پیش آزمون، هیچ برنامه درمانی را دریافت نکرد. نهایتاً پس آزمون در مورد هر دو گروه انجام شد. داده‌های پژوهش با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد روش درمانی (شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی) منجر به بهبود باورهای غیرمنطقی و تاب‌آوری افراد معتاد می‌شود.
نتیجه‌گیری: باتوجه به یافته‌‌های پژوهش، به نظر می‌رسد شناخت‌درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی به عنوان شیوه درمانی می توانند نقش موثری در بهبود تاب‌آوری و باورهای غیرمنطقی معتادان داشته باشند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
