جلد 28، شماره 4 - ( 4-1400 )
جلد 28 شماره 4 صفحات 144-135 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 98-3-82-15788
Ethics code: IR.IUMS.REC.1398.1114
Clinical trials code: 0
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bahadorizadeh L, minaeian S, Taheri Tinjani R, Shamlou Mahmoudi F, Khazaie F, Alidoust L, et al . Evaluation of phenotypic resistance pattern of gram-negative bacteria isolated from sputum of patients admitted to intensive care units of Firoozabadi hospital. RJMS 2021; 28 (4) :135-144
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6586-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6586-fa.html
بهادری زاده لیلا، مینائیان سارا، طاهری تینجانی ریحانه، شاملو محمودی فاطمه، خزائی فاطمه، علیدوست لاله، و همکاران.. بررسی الگوی مقاومت فنوتیپی ایزوله‌های گرم منفی جداسازی شده از خلط بیماران بستری در بخش‌های مراقبت‌های ویژه بیمارستان فیروزآبادی. مجله علوم پزشکی رازی. 1400; 28 (4) :135-144
لیلا بهادری زاده 
، سارا مینائیان ، ریحانه طاهری تینجانی ، فاطمه شاملو محمودی ، فاطمه خزائی ، لاله علیدوست ، فرزانه مشایخی ، یوسف علی محمدی
، سارا مینائیان ، ریحانه طاهری تینجانی ، فاطمه شاملو محمودی ، فاطمه خزائی ، لاله علیدوست ، فرزانه مشایخی ، یوسف علی محمدی
دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، sara.minaeian@gmail.com
چکیده: (2040 مشاهده)
زمینه و هدف: عفونت‌های بیمارستانی شایع‌ترین عارضه در بیماران بستری در بیمارستان گزارش شده است. بخش‌های مراقبت‌های ویژه (ICU) مکانی حساس برای بروز و گسترش مقاومت آنتی‌بیوتیکی می باشد. شایع ترین عفونت اکتسابی بیمارستانی پنومونی می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی الگوی مقاومت فنوتیپی ایزوله‌های گرم منفی جداسازی شده از (ترشحات خلط لوله تراشه) بیماران بستری در بخش‌های مراقبت‌های ویژه بیمارستان فیروزآبادی می‌باشد.
روش کار: در این مطالعه مقطعی توصیفی - تحلیلی 147 ایزوله گرم منفی از (ترشحات خلط لوله تراشه) بیماران بستری در بخش‌های مراقبت‌های ویژه بیمارستان فیروزآبادی جداسازی شدند. تمامی نمونه‌ها با روش‌های میکروسکوپی و بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. سپس برای کلیه ایزوله‌ها تست آنتی بیوگرام به روش کربی –بایر (Disk Diffusion) بر اساس استانداردCLSI 2019 انجام گرفت. نتایج به وسیله نرم افزار SPSS-23مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج به‌دست آمده از این مطالعه نشان داد بیشترین میزان عفونت به ترتیب متعلق به ایزوله‌های اسنیتوباکتر بومانی با (68) 3/46%، (52) 4/35% عفونت با کلبسیلا پنومونیه، (20) 6/13% عفونت با پسودوموناس آئروژینوزا، (4) 7/2% عفونت با اشرشیاکلی، (2) 4/1% سیتروباکتر دایورسوس و کمترین میزان عفونت با سیتروباکتر فروندی (1) 7/0% گزارش گردید. بیشترین میزان مقاومت آنتی‌بیوتیکی به ترتیب در آنتی‌بیوتیک‌های پیپراسیلین (5/92%) و سفپیم (8/91%) دیده شد و کمترین مقاومت در آنتی‌بیوتیک سیپروفلوکساسین (8/74%) گزارش گردید.
نتیجه‌گیری: با توجه به آلودگی بخش‌های بیمارستانی خصوصاً بخش‌های مراقبت ویژه به باکتری‌هایی با مقاومت چندگانه به آنتی‌بیوتیک‌ها بررسی و پایش دوره‌ای نوع عفونت بیمارستانی و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی آن‌ها در هر بخش از بیمارستان بسیار لازم و ضروری می‌باشد. با توجه به الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در مطالعه حاضر و اینکه پیپراسیلین و سفپیم جز درمان‌های آنتی بیوتیکی رایج تجربی در پنومونی‌های وابسته به ونتیلاتور می‌باشند، بازنگری در شیوه‌های درمان تجربی ضروری به نظر می‌رسد.
روش کار: در این مطالعه مقطعی توصیفی - تحلیلی 147 ایزوله گرم منفی از (ترشحات خلط لوله تراشه) بیماران بستری در بخش‌های مراقبت‌های ویژه بیمارستان فیروزآبادی جداسازی شدند. تمامی نمونه‌ها با روش‌های میکروسکوپی و بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. سپس برای کلیه ایزوله‌ها تست آنتی بیوگرام به روش کربی –بایر (Disk Diffusion) بر اساس استانداردCLSI 2019 انجام گرفت. نتایج به وسیله نرم افزار SPSS-23مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج به‌دست آمده از این مطالعه نشان داد بیشترین میزان عفونت به ترتیب متعلق به ایزوله‌های اسنیتوباکتر بومانی با (68) 3/46%، (52) 4/35% عفونت با کلبسیلا پنومونیه، (20) 6/13% عفونت با پسودوموناس آئروژینوزا، (4) 7/2% عفونت با اشرشیاکلی، (2) 4/1% سیتروباکتر دایورسوس و کمترین میزان عفونت با سیتروباکتر فروندی (1) 7/0% گزارش گردید. بیشترین میزان مقاومت آنتی‌بیوتیکی به ترتیب در آنتی‌بیوتیک‌های پیپراسیلین (5/92%) و سفپیم (8/91%) دیده شد و کمترین مقاومت در آنتی‌بیوتیک سیپروفلوکساسین (8/74%) گزارش گردید.
نتیجه‌گیری: با توجه به آلودگی بخش‌های بیمارستانی خصوصاً بخش‌های مراقبت ویژه به باکتری‌هایی با مقاومت چندگانه به آنتی‌بیوتیک‌ها بررسی و پایش دوره‌ای نوع عفونت بیمارستانی و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی آن‌ها در هر بخش از بیمارستان بسیار لازم و ضروری می‌باشد. با توجه به الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در مطالعه حاضر و اینکه پیپراسیلین و سفپیم جز درمان‌های آنتی بیوتیکی رایج تجربی در پنومونی‌های وابسته به ونتیلاتور می‌باشند، بازنگری در شیوه‌های درمان تجربی ضروری به نظر می‌رسد.
واژه‌های کلیدی: عفونت بیمارستانی، بخش مراقبت‌های ویژه (ICU)، باکتری‌های مقاوم به چند دارو (MDR)، مقاومت آنتی‌بیوتیکی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
میکروبیولوژی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
