جلد 27، شماره 12 - ( 12-1399 )
جلد 27 شماره 12 صفحات 99-90 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.M.REC.1396.186
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Amerian D, Nemti N A, Azarbayjani M A, BgherPoor T. Effect of aerobic training and octopamine on stress oxidative and PPARγ gene expression in brown adipose tissue of male rats fed with deep frying oil. RJMS 2021; 27 (12) :90-99
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6337-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6337-fa.html
عامریان داوود، نعمتی نعمت الله، آذربایجانی محمدعلی، باقرپور طاهره. تاثیر تمرین هوازی و اکتاپامین بر استرس اکسیداتیو و بیان ژن PPARγ در بافت چربی قهوه ای رت های نر تغذیه شده با روغن عمیق حرارت دیده. مجله علوم پزشکی رازی. 1399; 27 (12) :90-99
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دامغان، سمنان، ایران ، Nnemati258@gmail.com
چکیده: (1849 مشاهده)
زمینه و هدف: امروزه، نقش فعالیت بدنی و اکتاپامین به عنوان آنتی‌اکسیدان مورد توجه قرار گرفته است. لذا هدف از مطالعه حاضر، تبیین تأثیر تمرین هوازی و اکتاپامین بر استرس اکسیداتیو و بیان ژن PPARγ در بافت چربی قهوه‌ای رت‌های نر تغذیه شده با روغن عمیق حرارت دیده بود.
روش کار: 30 سر رت نر ویستار به‌طور تصادفی به 5 گروه (6=n) کنترل سالم ، کنترل مسموم، تمرین هوازی + گروه کنترل مسموم، اکتاپامین + کنترل مسموم و تمرین هوازی + اکتاپامین + کنترل مسموم تقسیم شدند. تزریق درون صفاقی ml/kg10 اکتاپامین و گاواژ روغن حرارت دیده، به ترتیب پنج بار در هفته و هر روز انجام شد. پروتکل تمرین هوازی شامل 4 هفته تمرین هوازی، 5 جلسه در هفته به مدت 20 دقیقه دویدن بر روی تریدمیل بود. بیان ژن PPARγ توسط Real time PCR و غلظت ROS توسط الایزا اندازه گیری شدند. از آزمون های تی مستقل، تحلیل واریانس دو سویه و تعقیبی بنفرونی جهت تحلیل داده ها استفاده گردید.
یافته‌ها: تمرین هوازی باعث کاهش معنی دار غلظت ROS (05/0> p) و افزایش معنی دار بیان ژن PPARγ (05/0< p) در مقایسه با گروه کنترل مسموم شد. اثر تعامل تمرین هوازی و اکتاپامین باعث کاهش معنی دار غلظت ROS (05/0> p) و اختلاف غیر معنی دار بیان ژن PPARγ (05/0< p) در مقایسه با گروه کنترل مسموم شد.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تعامل تمرین هوازی و اکتاپامین می‌تواند باعث بهبود استرس اکسیداتیو در بافت چربی قهوه‌ای شود.
روش کار: 30 سر رت نر ویستار به‌طور تصادفی به 5 گروه (6=n) کنترل سالم ، کنترل مسموم، تمرین هوازی + گروه کنترل مسموم، اکتاپامین + کنترل مسموم و تمرین هوازی + اکتاپامین + کنترل مسموم تقسیم شدند. تزریق درون صفاقی ml/kg10 اکتاپامین و گاواژ روغن حرارت دیده، به ترتیب پنج بار در هفته و هر روز انجام شد. پروتکل تمرین هوازی شامل 4 هفته تمرین هوازی، 5 جلسه در هفته به مدت 20 دقیقه دویدن بر روی تریدمیل بود. بیان ژن PPARγ توسط Real time PCR و غلظت ROS توسط الایزا اندازه گیری شدند. از آزمون های تی مستقل، تحلیل واریانس دو سویه و تعقیبی بنفرونی جهت تحلیل داده ها استفاده گردید.
یافته‌ها: تمرین هوازی باعث کاهش معنی دار غلظت ROS (05/0> p) و افزایش معنی دار بیان ژن PPARγ (05/0< p) در مقایسه با گروه کنترل مسموم شد. اثر تعامل تمرین هوازی و اکتاپامین باعث کاهش معنی دار غلظت ROS (05/0> p) و اختلاف غیر معنی دار بیان ژن PPARγ (05/0< p) در مقایسه با گروه کنترل مسموم شد.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تعامل تمرین هوازی و اکتاپامین می‌تواند باعث بهبود استرس اکسیداتیو در بافت چربی قهوه‌ای شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
