مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: دیابت پنهان خودایمن بزرگسالی (Latent Autoimmune Diabetes in Adults) نوعی دیابت نوع 1 است که ابتدا با درمان‌های خوراکی کنترل می‌شود. اما با پیشرفت بیماری نیاز به انسولین پیدا می‌شود. یکی از فاکتورهای خطر LADA سابقه خانوادگی دیابت است که بخوبی شناخته نشده است. هدف این مطالعه مقایسه بیماران LADA و دیابت نوع1 از نظر سابقه خانوادگی است.
روش کار: در این مطالعه، 126 بیمار شامل 86 بیمار دیابت تیپ2 و 40 بیمار دیابت نوع 1 حضور داشتند. در ابتدا دو گروه از نظر ویژگی‌های بیوشیمیایی، انتروپومتریک و کلینیکی مقایسه شدند. برای شناسایی افراد LADA در بین مبتلایان به دیابت نوع 2 آنتی بادی‌های ضد جزیره شاملGADA ، ICA و IA2A از طریق الایزا بررسی شدند. سپس بیماران LADA و بیماران دیابت نوع1 از نظر سابقه خانوادگی دیابت مقایسه گردیدند.
یافته‌ها: بر اساس یافته‌های این مطالعه، 26 نفر (28/74درصد) از بیماران LADA و 17 نفر (5/42) از مبتلایان به دیابت نوع 1سابقه خانوادگی دیابت داشتند. همچنین بین سابقه خانوادگی دیابت و ابتلای به LADA ارتباط معنی‌داری مشاهده شد (91/3 =OR، IC = 45/10- 46/1 و 005/0=p). میانگین غلظت پپتید C در بیماران LADA که سابقه خانوادگی داشتند 22/0±62/0و در افراد فاقد آن 43/0±05/1 نانوگرم بر میلی لیتر بود که اختلاف معنی‌داری را نشان می‌داد (001/ 0=p).
نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که سابقه خانوادگی دیابت می‌تواند به عنوان یک فاکتور خطر برای LADA در نظر گرفته شود و همچنین ممکن است اثر خود را از طریق کاهش ارثی انسولین اعمال کند.