مجله علوم پزشکی رازی

بیماری سل از دیرباز جزء مشکلات بهداشتی بوده است. این بیماری قادر به مبتلا کردن ارگان‌های مختلف بدن می‌باشد و از این بین ابتلاء ریوی شایع‌ترین نوع بیماری است. رادیوگرافی ریه از جمله قدیمی‌ترین و کاربردی‌ترین روش‌های تشخیصی برای سل ریوی به شمار می‌آید. نکته قابل توجه‌ای که استفاده از عکس قفسه سینه را برای پزشکان جوان و دانشجویان طب پیچیده می‌سازد، تنوع بالای الگوهای درگیری ریه در جریان بیماری سل است و باید با این نماها آشنایی کامل داشته باشند. پژوهش حاضر از گروه مطالعات مشاهده‌ای است که به صورت مقطعی اجراء شده و در بیماران مبتلا به سل ریوی بستری شده در بیمارستان‌های حضرت رسول اکرم(ص) و فیروزگر انجام شده است. برای گردآوری اطلاعات از فرم جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد که به صورت چک لیست طراحی شده بود و حاوی یافته‌های لازم برای شناسایی بیماران بوده است. هدف از مطالعه حاضر تعیین فراوانی تراکم پارانشیمی آتکلتازی و لنفادنوپاتی و پلورال افیوژن و دیگر یافته‌های غیرطبیعی در رادیوگرافی قفسه سینه بیماران مبتلا به سل ریوی بوده است. در این مطالعه 400 بیمار مبتلا به سل مورد بررسی قرار گرفتند که از این تعداد 203 نفر زن(7/50%) و 197 نفر مرد(3/49%) بوده‌اند. میانگین سنی بیماران برابر با 47/18+01/56 بوده است. خردسال‌ترین بیمار یک کودک 10 ساله و مسن‌ترین فرد، یک آقای 90 ساله بوده است. کانون عفونت سل در 6/66% بیماران(265 نفر) واقع در ریه راست، در 15%(60 نفر) ریه چپ و در 3/18%(75 نفر) هر دو ریه بوده است. در 8/61%(247 نفر) ناحیه درگیر در لوب فوقانی ریه، در 3/24%(97 نفر) در لوب تحتانی و در 14% نیز در لوب میانی قرار داشته است. فراوان‌ترین یافته عکس ریه، تراکم پارانشیمی(7/535) و پس از آن‌، الگوی مخلوط( mixed ) با فراوانی 7/28% بوده است. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که رادیوگرافی قفسه سینه یک ابزار اساسی در تشخیص بیماری سل است و تراکم پارانشیمی شایع‌ترین یافته رادیولوژیک است و آن چه در این حالت بیماران مبتلا به سل ریوی را از موارد پنومونی باکتریال افتراق می‌دهد مزمن شدن علائم(تب و سرفه)، مثبت بودن تست پوستی و عدم پاسخ به درمان با آنتی‌بیوتیک‌های مناسب جهت درمان پنومونی‌های کسب شده از جامعه می‌باشد.