مجله علوم پزشکی رازی

در این مطالعه وضعیت سیستم ایمنی در کودکان 2 تا 9 ساله مبتلا به ژیاردیازیس به منظور تعیین ارتباط احتمالی بین برخی از عوامل سرمی و سلولی در خون و عفونت ژیاردیازیس در کودکان مورد بررسی قرار گرفت. به دنبال تأیید شدن وجود ژیاردیازیس توسط روش‌های کلاسیک آزمایشگاهی در زمینه انگل‌شناسی، نمونه خون کودکان مبتلا از نظر تعداد سلول‌های خونی(لنفوسیت‌ها، مونوسیت‌ها، سلول‌های چند هسته‌ای و یاخته‌های سفید خون) و عوامل سرمی(ایمونوگلبولین‌ها و کمپلمان) مورد تجزیه و تحلیل دقیق آزمایشگاهی قرار گرفت. نتایج بررسی‌ها نشان داد که در خون کودکان مبتلا به ژیاردیازیس تعداد لنفوسیت و مونوسیت به طور معنی‌داری کاهش می‌یابد. در حالی که در مورد یاخته‌های سفید و سلول‌های چند هسته‌ای تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. هم‌چنین بررسی‌های سرمی، نشان‌دهنده کاهش قابل توجه در اجزای 3 C و 4 C کمپلمان بوده است. در مقابل، با وجود عدم بروز تغییرات معنی‌دار در مقدار IgG ، سطح سرمی ایمونوگلوبولین‌های IgE ، IgM و IgA به طور معنی‌داری افزایش یافته بود. تغییرات مشاهده شده را می‌توان به عمل‌کرد ایمنی سلولی به ویژه سلول‌های (1 TH ) helper T cells ، مونوسیت‌ها و نیز سیستم کمپلمان نسبت داد. در مقابل، کارکرد سلول‌های(2 TH ) helper T cells و به دنبال آن ایمنی هومورال در بیماران مبتلا به ژیاردیازیس طبیعی بوده و اختلالی ندارد.