مجله علوم پزشکی رازی

داروهای مهار کننده ACE ( Angiotensin Converting Enzyme ) مانند کاپتوپریل یک عامل مقاومت در مقابل اثر اریتروپوییتین محسوب می‌شوند و از آن جا که این گروه دارویی درمان انتخابی در بسیاری از موارد فشار خون بالا به شمار می‌روند، مطالعه بیش‌تر در رابطه با تاثیر آن بر اثربخشی اریتروپوییتین از اهمیت زیادی برخوردار می‌باشد. در این مطالعه که روی 19 بیمار تحت همودیالیز مزمن صورت گرفت، بیماران به 2 گروه تقسیم شدند و برای 9 نفر کاپتوپریل با دوز پایین(روزانه 25/6 میلی‌گرم) و 10 نفر با دوز بالا(3 بار در روز هر بار 25 میلی‌گرم) تجویز شد. در زمان شروع مصرف دارو و در تمام طول مطالعه در هیچ یک از بیماران روند حاد عفونی، التهابی، فقر آهن و سایر علل کم‌خونی وجود نداشت. بیماران به مدت 3 ماه پی‌گیری شدند و هماتوکریت قبل از شروع درمان، در پایان ماه اول، دوم و سوم اندازه‌گیری شد. دوز اریتروپوییتین دریافتی در طول مدت 3 ماه ثابت بود. جهت تحلیل داده‌ها از آزمون‌های ویلکاکسون و من ـ ویتنی در سطح معنی‌داری 5% استفاده شد. براساس نتایج به دست آمده میانگین تغییرات هماتوکریت در گروه دریافت کننده کاپتوپریل با دوز پایین نسبت به هماتوکریت پایه در ماه اول 1/1 با انحراف معیار 07/3(325/0= P )، در ماه دوم 46/1 با انحراف معیار 42/3(27/0= P ) و در ماه سوم 9/0 با انحراف معیار 44/4(495/0= P ) بود که از نظر آماری تغییرات معنی‌داری وجود نداشت. میانگین تغییرات هماتوکریت در گروه دریافت کننده کاپتوپریل با دوز بالا نسبت به هماتوکریت پایه در ماه اول45/1 با انحراف 76/3(261/0= P ) در ماه دوم 40/1 با انحراف معیار 76/4(528/0= P ) و در ماه سوم 87/0 با انحراف معیار 79/4(838/0= P ) به دست آمد که در این گروه نیز هیچ یک از تغییرات از نظر آماری معنی‌دار نبوده است. به عنوان نتیجه‌گیری کلی می‌توان گفت که به نظر می‌رسد کاپتوپریل در دوزهای پایین و بالای درمانی، میزان هماتوکریت در بیماران همودیالیزی دریافت کننده اریتروپوییتین سنتتیک را کاهش نمی‌دهد.