مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: توجه به این‌که استعداد ابتلا به عفونت هرپس در نوزادان مادرانی که آلودگی اولیه ناحیه تناسلی دارند بالا می‌باشد و از سویی هیچ مطالعه‌ای به تعیین شیوع هرپس تناسلی در ایران نپرداخته است، هدف اصلی انجام این مطالعه تعیین وجود آنتی‌بادی IgM برعلیه ویروس هرپس سیمپلکس تیپ دو در خانم‌های باردار مراجعه‌کننده به درمانگاه مامایی می‌باشد. اهمیت این بررسی به دست آوردن برآوردی از سطح آلودگی زنان باردار با هرپس تناسلی می‌باشد که در برنامه‌ریزی‌های بهداشتی، تعیین متد ارجح زایمان و جلوگیری از عوارض جنینی احتمالی کمک‌کننده خواهد بود.

روش کار: طی یک بررسی- مقطعی تمامی خانم‌های بارداری که جهت بررسی حاملگی از تاریخ 1/4/1393 الی 31/6/1393 به درمانگاه مامایی بیمارستان حضرت رسول اکرم مراجعه کرده‌اند، وارد مطالعه شدند و یک پرسش‌نامه شامل متغیرهای مورد بررسی را تکمیل کردند. سپس نمونه‌ی سرم جهت بررسی آنتی‌بادی IgM-hsv-2 گرفته شد.

یافته‌ها: در این مطالعه از 151 نفر نمونه مورد پژوهش، 3/11 درصد (17 نفر) دارای آنتی‌بادی IgM برعلیه ویروس هرپس سیمپلکس تیپ دو بودند و 7/88 درصد (134 نفر) آنتی‌بادی مذکور را نداشتند. در مطالعه حاضر بیشترین میزان آنتی‌بادی مذکور در رده سنی 20-10 سال و در افراد بی‌سواد و با سطح اجتماعی اقتصادی ضعیف دیده شد.

نتیجه‌گیری: وجود تب‌خال در ناحیه تناسلی و افزایش تعداد زایمان‌ها به‌عنوان دو ریسک فاکتور مهم در میزان بروز آنتی‌بادی علیه هرپس سیمپلکس تیپ دو مطرح است.