مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: درمان کوتاه مدت راه حل محور یکی از شاخه­های رویکرد پست مدرن در حیطه خانواده درمانی و زوج درمانی است که با تمرکز بر یافتن راه حلها به درمان مشکلات می­پردازد. پژوهش حاضر با هدف مطالعه اثربخشی زوج درمانی گروهی کوتاه مدت راه حل محور بر بهبود کیفیت روابط زناشویی زنان انجام شد.

روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی و با بهره­گیری از طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل می­باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان متاهل مراجعه کننده به مرکز همیاران سلامت روان شهرستان بجنورد در سال 1392 بودند. 30 نفر از زنان به شیوه در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبوک- راست (گریمس) (The Golombok-Rust Inventory of Marital State Questionnaire) بود که توسط شرکت کنندگان در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری (یک ماهه) تکمیل شد. گروه آزمایش مداخله­ را به مدت 7 جلسه 5/1 ساعته دریافت نمودند اما برای گروه کنترل مداخله­ای ارایه نگردید. برای تحلیل داده­ها از نرم افزار آماری SPSS18 و روش­های آمار توصیفی و تحلیل کواریانس تک متغیره استفاده گردید.

یافته­ها : نتایج آنالیز کوواریانس نشان داد که زوج درمانی کوتاه مدت راه حل محور باعث بهبود کیفیت روابط زناشویی زنان گروه آزمایش شده و نتایج در دوره پیگیری نیز از ثبات لازم برخوردار بوده است.

نتیجه گیری: نتایج بیانگر  این است که می­توان از مداخله­ی درمانی راه حل محور در جهت بهبود و ارتقاء کیفیت روابط زناشویی استفاده کرد.