مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف : استرس اکسایشی در آبشار منتهی به تحلیل نورون دوپامینی در بیماری پارکینسون، مشارکت دارد. عصاره هیدروالکی گل گیاه ازگیل ژاپنی غنی از ترکیبات فنولی است. این مطالعه با هدف بررسی اثر محافظتی عصاره گل گیاه ازگیل ژاپنی در برابر کاهش سطوح عامل نوروتروفیک مزانسفالی مشتق از آستروسیت ( Mesencephalic Astrocyte-derived Neurotrophic Factor ( MANF ) ساقه مغز ناشی از ضایعه القاء شده با تزریق درون بطنی6- هیدروکسی دوپامین در موش های صحرایی نر انجام شد.

  روش کار: در این مطالعه­ آزمایشگاهی تجربی سه گروه: پایه، کنترل و گروه عصاره + پارکینسون قرار داشتند که پس از اتمام دوره پژوهش، گروه کنترل و گروه عصاره + پارکینسون سم عصبی 6-هیدروکسی دوپامین را دریافت و استرس را تجربه کردند. گروه مصرف عصاره به مدت دوازده هفته و در هر هفته سه بار عصاره را به صورت درون صفاقی و به میزان 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن دریافت کردند . سطح MANF ساقه مغز با روش الایزا اندازه گیری گردید.

  یافته­ها : داده­ها به روش آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که سطح MANF ساقه مغز در موش ­ های پارکینسونی در گروه مصرف کننده عصاره نسبت به گروه پایه تفاوت معنادار نداشته است(223/0 p= )، اما با گروه کنترل تفاوت معنادار دارد (042/0 p= ).

  نتیجه­گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که پیش درمان با مصرف مزمن عصاره گل گیاه ازگیل ژاپنی می­تواند سبب محافظت از سطح MANF در برابر ضایعه ناشی از 6-هیدروکسی دوپامین ­شود و احتمالا می تواند نقش حفاظتی در برابر بیماری پارکینسون داشته باشد.