مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: عفونت‌های دستگاه ادراری یکی از بیماری‌های بسیار شایع در کودکان است و اشریشیا کلی به‌عنوان مهم‌ترین عامل عفونت‌های ادراری مطرح می‌باشد. مطالعه حاضر به‌منظور تعیین میزان شیوع گونه‌های میکروبی و مقاومت‌های آنتی‌بیوتیکی در عفونت‌های ادراری کودکان بین سال‌های 1391-1370 با توجه به افزایش روزافزون مصرف و مقاومت نسبت به عوامل آنتی باکتریال رایج انجام گردید.

روش کار: در این مطالعه همه بیماران مبتلا به عفونت ادراری که همگی در رده سنی  15 سال و کمتر قرار داشتند  و به بیمارستان رسول اکرم (ص) و بیمارستان علی‌اصغر (ع) طی سال‌های 1391-1370 مراجعه کرده بودند، وارد مطالعه شدند.

یافته‌ها: محدوده سنّی بیماران بین 2 ماه تا 15 سال با میانگین 92.3-57.3 سال بود. بیشترین شیوع به ترتیب مربوط به  اشریشیا کولای 253 بیمار (4/73%)، کلبسیلا در 57 بیمار (8/24%)، پسودوموناس در 9 بیمار  (6/2%)، پروتئوس در 7 بیمار (3%)، آسینتوباکتر و انتروباکتر هرکدام در 1 بیمار (3/0%) دیده شد.

مقاومت میکروارگانیسم‌های جدا شده نسبت به آمپی‌سیلین 5/64% و به کوتریموکسازول 5/61% (بیشترین مقاومت) درحالی‌که حساسیت نسبت به نیتروفورانتوئین 90%، به آمیکاسین و سیپروفلوکساسین 5/84% و 72% بود (بیشترین حساسیت). مقاومت به آمپی‌سیلین، سفوتاکسیم و نالیدیکسیک اسید طی سال‌های انجام شده در حال افزایش بوده که این افزایش نیز به‌طور آماری معنی‌دار بوده است.

نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این مطالعه جهت درمان عفونت‌های ادراری، انجام آزمون آنتی‌بیوگرام ضروری به نظر می‌رسد و در صورت عدم انجام آزمون، در حال حاضر با توجه به مقاومت کمتر به آمیکاسین و نیتروفورانتوئین از این داروها می‌توان جهت درمان تجربی استفاده کرد.