جلد 9، شماره 28 - ( 3-1381 )                   جلد 9 شماره 28 صفحات 119-113 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mirza tolooe F, Afshar A, Mahmodzadeh K. COMPARISON OF RESULTS OF CLOSED REDUCTION-PERCUTANEOUS PINNING AND OPEN REDUCTION-INTERNAL FIXATION IN SUPRACONDYLAR FRACTURES OF HUMERUS IN CHILDERN. RJMS 2002; 9 (28) :113-119
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-264-fa.html
میرزاطلوعی فردین، افشار احمدرضا، محمودزاده خالد. مقایسه نتایج جااندازی بسته با پین‌گذاری از راه پوست و جااندازی باز با فیکساسیون داخلی در شکستگی سوپراکندیلار بازو در بچه‌ها . مجله علوم پزشکی رازی. 1381; 9 (28) :113-119

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-264-fa.html


چکیده:   (10032 مشاهده)
    شکستگی تیپ 3 سوپراکندیلار بازو در بچه‌ها شکستگی شایع و پرعارضه‌ای است که بحث‌های زیادی پیرامون نحوه درمان آن وجود دارد. روشهای متداول برای درمان این شکستگی، جااندازی بسته با پین‌گذاری از راه پوست و جااندازی باز با فیکساسیون داخلی (ORIF) است که هر یک از این 2 روش مزایا و معایب خاص خود را دارند. این مطالعه به صورت توصیفی و گذشته‌نگر روی 49 بیمار انجام شد که 21 مورد به روش جااندازی بسته و پین‌گذاری از راه پوست و 28 مورد به روش جااندازی باز و فیکساسیون داخلی تحت درمان قرار گرفتند. معاینه بیماران از طریق دعوت‌نامه و ویزیت در درمانگاه و نیز حضور معاینه کننده در محل زندگی بیماران صورت گرفت. در 4 مورد از بیمارانی که به روش جااندازی بسته و پین‌گذاری از راه پوست تحت درمان قرار گرفته بودند شکستگی سوپراکندیلار بازو تیپ 2 و بقیه تیپ 3 بودند، در حالی که تمام بیماران در گروه جااندازی باز و فیکساسیون داخلی تیپ 3 بودند. نتایج با استفاده از معیار آقای Flynn از لحاظ دامنه حرکتی آرنج و دفورمیتی موجود، بررسی شد. ابزاری که برای سنجش در این بررسی به کار برده شد، گونیامتر ارتوپدی بود. در بیماران گروه جااندازی بسته و پین‌گذاری از راه پوست، در 2/76% نتایج عالی و خوب و در 8/23%  نتایج ضعیف و یا متوسط بود. در بیماران گروه جااندازی باز و فیکساسیون داخلی در 1/57% نتایج عالی و خوب و در  8/42% نتایج ضعیف یا متوسط بود. عامل اصلی ایجاد نتایج نامطلوب در روش جااندازی بسته و پین‌گذاری از راه پوست دفورمیتی و بدشکل شدن به علت عدم جااندازی خوب و در گروه جااندازی باز و فیکساسیون داخلی، دفورمیتــی و محدودیــت حرکت بود. در گروه ORIF جراح در Safety Zone کوچکتری از لحاظ انجام خطای تکنیکی قرار داشت. با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، روش جااندازی بسته و پین‌گذاری از راه پوست برای جراحانی که تجربه و امکانات کافی برای انجام عمل ORIF ندارند، پیشنهاد می‌شود
متن کامل [PDF 189 kb]   (2810 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: ارتوپدی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC-SA 4.0| Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb