مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف : کمبود ریزمغذی ­ های روی و سلنیوم می ­ تواند منجر به اختلال در عملکرد تیروئیدی شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثرات مکمل ­ یاری روی و سلنیوم بر وضعیت عملکرد تیروئیدی در زنان مبتلا به کم ­ کاری تیروئید دارای اضافه وزن یا چاقی انجام شد.

  روش کار : این تحقیق به شیوه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور انجام شد. 68 خانم مبتلا به کم ­ کاری تیروئید در یکی از چهار گروه مکمل یاری روی+سلنیوم (گلوکونات روی حاوی mg 30 روی و مخمر سلنیوم حاوی μg 200 سلنیوم)، روی+دارونما، سلنیوم+دارونما و دارونما+دارونما قرار گرفتند. مکمل یاری به مدت 12 هفته به طول انجامید. در ابتدا و انتهای مطالعه، اطلاعات زمینه ­ ای و تن سنجی، دریافت ­ های غذایی و فراسنج ­ های بیوشیمیایی اندازه گیری و پرسشنامه فعالیت فیزیکی تکمیل شد. آنالیزهای غذایی با نرم افزار N4 و آنالیزهای آماری با نرم افزار SPSS نسخه 16انجام شد.

  یافته ها: در پایان مطالعه، تغییر قابل­توجهی در غلظت سرمی روی و سلنیوم مشاهده نشد. افزایش قابل­توجهی در سطوح سرمی FT3 (Free Triiodothyronine) در گروه­های روی+سلنیوم (05/0 p< ) و روی+دارونما (01/0 p< ) نسبت به ابتدای مطالعه مشاهده شد. مقایسه تغییرات FT3 تفاوت معنی­داری را بین گروه (روی+دارونما) با (سلنیوم+دارونما) و (دارونما+دارونما) نشان داد (05/0 p< ) (05/0> p ). در گروه روی+سلنیوم FT4 ( Free Thyroxine) به طور قابل ­ توجهی افزایش و TSH به طور معنی ­ داری کاهش یافت (05/0 p< ). TT3 و TT4 در گروه سلنیوم+دارونما کاهش قابل­توجهی داشت (05/0 p< ). اثر قابل­توجهی بر سطوح TT3 ، FT4 ، TT4 و TSH بین گروه­ها دیده نشد.

  نتیجه ‌ گیری : نتایج این مطالعه شواهدی از اثر مکمل یاری منفرد روی و توام با سلنیوم بر بهبود عملکرد تیروئیدی در زنان مبتلا به کم کاری تیروئید را نشان می‌دهد.