مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف : از آنجا که بیمارستان‌ به عنوان بزرگ ‌ ترین و پرهزینه‌ترین واحد عملیاتی نظام سلامت به شمار می‌رود، توجه به کارایی و بازدهی درون‌دادها در آن از اهمیت بسزایی برخوردار است. علاوه بر این با توجه به اینکه یکی از پر هزینه‌ترین نهاده‌های بیمارستانی تخت می‌باشد به نحوی که هر تخت بیمارستانی عادی سالیانه به طور متوسط 30 میلیون تومان هزینه برای بیمارستان دارد و این در حالی است که درآمد حاصل از هر تخت به صورت میانگین 20 میلیون تومان بیشتر نیست و مبلغ مابه تفاوت آن بر بدهی‌های بیمارستان اضافه می‌کند، تخمین کارایی این نهاده به منظور کنترل هزینه‌های بیمارستانی ضروری به نظر می‌رسد.

  روش کار : مطالعه حاضر به صورت مقطعی در فاصله سال های 1385 تا 1387 به صورت میدانی و کتابخانه‌ای بر روی 64 بیمارستان عمومی سازمان تامین اجتماعی کشور انجام گرفته است . به منظور سنجش کارایی از نرم افزار Win Deep استفاده شده و جهت مقایسه بیمارستان‌ها بر حسب تعداد تخت از نرم افزار 15 SPSS و تست های پارامتریک مربوطه در سطح معنی داری 05/0 استفاده شده است.

  یافته‌ها : یافته‌ها نشان می‌دهد که میانگین کارایی فنی بیمارستان‌های بالای 100 تخت، 976/0 بوده ولی این میانگین در بیمارستان‌های زیر 100 تخت برابر با 962/0 بوده است . این در حالی است که آنالیز حاصل از مقایسه میانگین‌ها حکایت از کارایی بیشتر بیمارستان‌های بالای 100 تختخواب نسبت به بیمارستان‌های کمتر از 100 تخت دارد (04/0= p ).

  نتیجه ‌ گیری : به نظر می‌رسد عامل تخت فعال می‌تواند به عنوان یکی از عوامل تاثیر گذار در شاخص کارایی بیمارستان‌ها موثر باشد. هر چند در این راستا توجه همه جانبه به سایر نهاده‌ها مانند تعداد پزشک، تعداد پرستار، تخت روز اشغالی و عامل مدیریت و مسایل مرتبط با آن جهت دستیابی به حد مطلوب کارایی بیمارستان‌ها، ضروری خواهد بود.