مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف : خون سومین جزء سیستم گردش خون است که همراه با افزایش متابولیسم به هنگام فعالیت های ورزشی، تغییراتی در آن بوجود می آید. هدف از انجام این تحقیق بررسی تأثیر زمان اجرای یک فعالیت هوازی بیشینه بر تغییرات گرانولوسیت­های سرم در مردان جوان ورزشکار بود.

  روش­ کار : به منظور انجام این تحقیق از بین دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه تهران 20 ورزشکار به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه صبح (10= N ) و عصر (10= N ) تقسیم شدند. میانگین سن، وزن و قد آزمودنی­ها به ترتیب گروه صبح (سن99/0± 9/20سال، وزن27/6±35/67 کیلوگرم و قد 28/4±4/180سانتی متر) و گروه عصر (سن63/0± 21 سال ، وزن13/9±13/67 کیلوگرم و قد 01/9±9/ 176 سانتی متر) بود. گروه صبح پروتکل تمرینی هفت مرحله ای بروس را در ساعت 8-10 و گروه عصر در ساعت 15-17 انجام دادند. نمونه خونی از هر دو گروه؛ در سه مرحله قبل، بلافاصله بعد از فعالیت و دو ساعت پس از خاتمه فعالیت تهیه شد. برای توصیف آماری داده ها از میانگین و انحراف معیار و برای آزمون فرضیه های تحقیق نیز از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری­های تکراری و آزمون تعقیبی بنفرونی در سطح معناداری (05/0 α = ) استفاده گردید.

  یافته­ها : نتایج بیانگر آن است که طی یک جلسه فعالیت هوازی بیشینه در صبح و عصر میزان نوتروفیل­ها در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در دو گروه کاهش و در بازیافت به میزان بالاتر از پیش آزمون افزایش یافته است. میزان لنفوسیت ها در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در دو گروه افزایش داشته است و در بازیافت کاهش بیشتری نسبت به پیش آزمون داشته است. میزان منوسیت­ها و ائوزینوفیل­ها در سه مرحله در دو گروه کاهش داشته است. از طرفی تفاوت معنی داری در نوتروفیل­ها و لنفوسیت­ها در دو گروه صبح و عصر و منوسیت ها درگروه صبح بود. همچنین تفاوت معنی داری در میزان ائوزینوفیل­ها در دو گروه صبح و عصر و منوسیت ها در گروه عصر طی مراحل مختلف نمونه‌گیری مشاهده نشد. تنها بین میزان نوتروفیل­ها در مردان ورزشکار به دنبال یک جلسه فعالیت هوازی بیشینه در صبح و عصر؛ قبل، بلافاصله و دو ساعت بعد از فعالیت تفاوت معناداری وجود دارد (05/0≥ p ).

  نتیجه­گیری : طبق یافته‌های این پژوهش، فعالیت هوازی بیشینه و تا سرحد خستگی یک عامل استرس زا و سرکوب گر برای دستگاه ایمنی محسوب می‌شود.