مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف: پرسشنامه اختصاصی سنجش کیفیت زندگی پارکینسون( Parkinson's Disease Questionnaire =PDQ-39 ) بیشترین ابزار استفاده شده در سنجش وضعیت سلامتی افراد مبتلا به این بیماری بوده و به طور کلی یک استاندارد طلایی محسوب می گردد. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی کیفیت زندگی با استفاده از این ابزاردر بیماران مبتلا به پارکینسون می باشد. 

  روش کار : این مطالعه به صورت مقطعی با روش نمونه گیری آسان بر روی 200 بیمار مبتلا به پارکینسون مراجعه کننده به بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفته است. ابزار به کار رفته نسخه فارسی پرسشنامه سنجش کیفیت زندگی پارکینسون( PDQ-39 ) بود. همچنین تاثیر شدت و مدت بیماری بر کیفیت زندگی این بیماران با استفاده ازآزمون های آماری تجزیه واریانس( ANalysis of VAriance )، t-test و ضریب هم بستگی اسپیرمن ( (Spearman ارزیابی شد. 

  یافته ها : میانگین سنی این بیماران 10.5 ± 32/57 سال بود که 135 نفر(5/67%) مرد و 65 نفر (5/32%) زن را شامل می شد. بیشتر بیماران (5/46%) در گروه بیماری خفیف قرار داشتند. یافته ها نشان دهنده تاثیر کلی بیماری بر کیفیت زندگی وابسته به سلامت در ابعادی است که ب ه وسیله پرسشنامه PDQ-39 اندازه گیری شده است. میانگین و انحراف معیار شاخص واحد بیماری پارکینسون( PDSI ) 43/15 ± 17/35 بوده است. همچنین در این مطالعه نشان داده شد، مرحله بالینی و طول مدت بیماری تاثیر واضحی بر کیفیت زندگی بیماران دارند.

  نتیجه گیری : توجه به سایر ابعاد کیفیت زندگی علاوه بر علایم بالینی جهت ارتقا کیفیت زندگی وابسته به سلامت بیماران مبتلا به پارکینسون توصیه می‌گردد.