جلد 10، شماره 34 - ( 6-1382 )
جلد 10 شماره 34 صفحات 209-203 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khosravi N, Radfar M. RELATIONSHIP BETWEEN RESPIRATORY DISTRESS SYNDROME SEVERITY AND CIRCULATING PLATELETES AND LEUKOCYTES IN THE 5 FIRST DAYS OF LIFE IN PRETERM INFANTS. RJMS 2003; 10 (34) :203-209
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-154-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-154-fa.html
خسروی نسترن، رادفر میترا. بررسی ارتباط بین شدت سندرم زجر تنفسی و تعداد پلاکتها و لکوسیتها در گردش خون محیطی نوزادان نارس در 5 روز اول تولد . مجله علوم پزشکی رازی. 1382; 10 (34) :203-209
چکیده: (12046 مشاهده)
سندرم دیسترس تنفسی، یکی از شایعترین علل بستری نوزادان در بیمارستان می‌باشد که با سن و وزن حاملگی نسبت معکوس دارد. علت اصلی این بیماری کمبود سورفاکتانت در آلوئولهای ریه نوزادان نارس است که سبب افزایش کشش سطحی آلوئولها و آتکلتازی می‌شود. در این نوزادان شیوع نسبتاً بالای خونریزی ریه و عفونت در نمونه‌های آسیب‌شناسی ممکن است ناشی از آزاد شدن واسطه‌های شیمیایی از لکوسیتهای پلی‌مورفونوکلئر و پلاکتها باشد که می‌تواند سبب کاهش تعداد این سلولها در گردش خون گردد. بنابراین ممکن است رابطه‌ای بین شدت بیماری زجر تنفسی نوزادان و تعداد لکوسیتهای پلی‌مورفونوکلئر و پلاکتها در گردش خون این بیماران وجود داشته باشد. هدف از این مطالعه مقطعی، تعیین ارتباط بین شدت بیماری زجر تنفسی و تعداد پلاکتها و لکوسیتها در گردش خون محیطی در 5 روز اول تولد بود که بدین منظور، نوزادانی با تشخیص سندرم دیسترس تنفسی که در سال 1377 در بخش مراقبت ویژه بیمارستان شهید اکبرآبادی بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. نوزادانی که دچار پاره شدن زودرس پرده‌های جنینی، سپتی‌سمی و کاهش رشد داخل رحمی بودند، یا دچار بلع مایع حاوی مکونیوم شده یا مادران آنها دگزامتازون دریافت کرده بودند به علت تأثیر این عوامل روی پلاکتها و پلی‌مورفونوکلئر‌ها، از مطالعه کنار گذاشته شدند. بدین ترتیب 66 نوزاد نارس و بیمار انتخاب شدند که بر حسب نیاز یا عدم نیاز به دستگاه تنفس مصنوعی به 2 گروه “شدید” و “متوسط یا خفیف” تقسیم شدند. 29 نوزاد مبتلا به نوع شدید (93/43%) و 37 نوزاد مبتلا به نوع متوسط یا خفیف بودند(06/56%). میانگین تعداد پلاکتها در 5 روز اول تولد در بیماران گروه شدید 7/108051 و در بیماران گروه متوسط یا خفیف 223527 بود که طبق آزمون آماری 7222/0=T و 00001/0Pvalue< اختلاف معنی‌داری بین 2 گروه وجود داشت میانگین و انحراف معیار لکوسیتهای پلی مورفونوکلئر در 5 روز اول تولد در بیماران مبتلا به نوع شدید 21/2695 و 13/1130 و در گروه متوسط یا خفیف 59/5324 و 72/1507 گزارش شد که بر اساس نتیجه آزمون آماری 84289/7=T و 000001/0Pvalue< اختلاف معنی‌داری بین 2 گروه مورد مطالعه مشاهده گردید. به صورت یک نتیجه‌گیری کلی می‌توان گفت که بین شدت سندرم دیسترس تنفسی در نوزادان و تعداد سلولهای پلی مورفونوکلئر و پلاکتهای در گردش خون ارتباط معکوسی وجود دارد.
واژه‌های کلیدی: 1 – سندرم دیسترس تنفسی، 2 – نوزادان نارس زیر 37 هفته، 3 – پلاکت، 4 – پلی‌مورفونوکلئر
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
