مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه وهدف: هنوز هم در مورد اینکه استوتومی پروگزیمال تیبیال بر روی نتایج درمانی تعویض کامل زانو بعد از استئوتومی اثر می‌گذارد، بحث وجود دارد. هدف این مطالعه مقایسه نتایج بیماران دارای تعویض کامل زانو بعد از استئوتومی (گروه مطالعه) با گروه بیماران با تعویض کامل زانو اولیه (گروه کنترل) بود.

روش کار: این مطالعه یک آزمون بالینی بوده و 38 بیمار با 41 تعویض کامل زانو بعد از استئوتومی پروگزیمال تیبیال با یک گروه بیماران با تعویض کامل زانو اولیه، همسان سازی شده (از نظر طول پیگیری، سن، جنس و اتیولوژی) و مقایسه شدند. میانگین دوره پیگیری در حدود 4 سال بود. نتایج درمانی بیماران  با استفاده از Hospital for Special Surgery (HSS) knee Rating Scale ارزیابی شد و بررسی رادیولوژیک نیز انجام شد. در این مطالعه از آزمون‌های‌ آماری کای دو (Chi²)، Mann-Whitney U-test و Independent�samples t-test استفاده شده است. برنامه نرم‌افزاری SPSS V.16  مورد استفاده قرار گرفت.

یافته‌ها: جراحی در گروه مطالعه به طور متوسط 10 دقیفه بیشتر طول کشید) 01/0 (p�=و مشکلات  حین عمل اغلب در گروه مطالعه بیشتر بود؛ اگرچه بین دو گروه مطالعه و کنترل از نظر�HSS هیچ تفاوت معنی داری وجود نداشت، ولی بیماران بیشتری در گروه مطالعه دارای نتایج ضعیف بالینی بودند (بدون تفاوت معنی دار).�میزان
ratio  Insall-Salvati قبل و بعد از جراحی در گروه مطالعه به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود (٠١/٠‌p= و ٠٣/٠p=).

نتیجه گیری: اگرچه مشکلات تکنیکی قابل توجهی وجود دارد، نتایج بالینی کلی در دو گروه مطالعه و کنترل خوب تا عالی بدون تفاوت معنی دار بود.