مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: آپاندیست حاد، یکی از علل شایع درد شکم در بزرگسالان بوده و تشخیص آن به ویژه در مراحل ابتدایی ممکن است دشوار باشد. اهمیت مارکرهای التهابی در تشخیص آپاندیسیت حاد به طور دقیق روشن نشده است. این مطالعه آینده نگر با هدف تعیین ارزش مقادیر پروتئین واکنشی C (CRP) به همراه سایر مارکرهای التهابی در تشخیص یا رد آپاندیسیت حاد در بزرگسالان انجام گرفت.

روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی تحلیلی آینده نگر،۱۰۰ بیمار با احتمال پایین آپاندیسیت حاد (امتیاز آلواردو ≤۵) که طی سال های ٨۷13-1386 به بیمارستان سینا تبریز مراجعه کرده بودند، وارد مطالعه شدند. CRP، گلبول‌های سفید خون و درصد نوتروفیل در هنگام بستری در تمامی بیماران اندازه‌گیری شد. مقادیر این پارامترها بین بیماران با و بدون تشخیص قطعی آپاندیسیت حاد که بر اساس بررسی هیستوپاتولوژی یا پیگیری تلفنی (استاندارد طلایی)، با کمک آزمون‌های آماری Student t-test، Mann-Whitney U test، Chi-Square و یا Fisher’s Exact Test بر حسب شرایط مقایسه گردید.

یافته ها: ۵۲ مرد و ۴۸ زن با سن متوسط ١/۴±۶/٢۰ سال وارد مطالعه شدند. ۵۴(۵۴%) بیمار به طور قطعی دچار آپاندیسیت حاد بودند. بیماران با تشخیص قطعی آپاندیسیت به طور معنی‌داری مارکرهای التهابی بالاتری از افراد غیر مبتلا داشتند. برایCRP، حساسیت (۷/۶۲%)، ویژگی (٣/۶۸%)، ارزش اخباری مثبت (۷۴%) و ارزش اخباری منفی (۵۶%) به دست آمد که جهت تشخیص یا رد بیماری قابل توجه نمی‌باشد. فقط ۲ نفر از بیمارانی که هر سه مارکر التهابی نرمال داشتند، دچار آپاندیسیت حاد بودند.

نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد علی رغم اینکه مارکرهای التهابی در بزرگسالان مبتلا به آپاندیسیت حاد بالاتر هستند، ولی به تنهایی جهت تشخیص یا رد بیماری کافی نمی‌باشند. ادغام ظنّ بالینی با این یافته های آزمایشگاهی توصیه می‌گردد. در موارد نرمال بودن هر سه مارکر، احتمال آپاندیسیت حاد بسیار بعید می‌باشد.